Anders bekeken...
De eindjes aan elkaar knopen..
Als ik slim ben, zorg ik voor veel groenten uit eigen tuin. Niet alleen maar dahliabedden en hortensiaregels, maar echt serieus eens wat productie maken Jozien. In de kas komt er al van alles op, in gedachten zie ik de grote rode tomaten al hangen. Bonen gaan altijd goed, dus ik heb wat extra ingekocht. Niet alleen de aarde is droog, ik slurp aan de regenslang, heerlijk.
In mijn jaszak zit een doosje tiktak. Ik tracht wat eruit te schudden in mijn mond. Het zijn rotdoosjes. Een is geen, maar als je te wild doet heb je de mond vol en met die pruthanden doe je ze ook niet terug.
Het gaat lekker, de spinazie zit erin, met een eitje uit het kippenhok is dat een heerlijk maal en niet duur. Ach ja, je moet wat. De visserij is minimaal, de prijzen zijn laag en de vangst valt niet mee.
Als ik achter diek loop en de kotter in de verte aan zie komen, lijkt de wereld in de zon, met een oase boterbloemen aan stuurboord, de geschilderde blauwe kotter in de golven aan bakboord een weelde in pacht te hebben, maar niets is minder waar. Toch zijn de mannen goed te pas en dat siert ze. “Ach ja Jozien, we hadden het ruim wel vol willen hebben ,maar het is nu ff niet anders”, zegt het Urker bemanningslid Martin Post en hij schudt wat met zijn hoofd. Zijn gouden oorbellen schitteren en wiebelen in de zon. Maar het is niet alles goud wat er blinkt.
Nee, de tong, de tarbot, de griet, de schol: alles gaat voor de allerlaagste prijs over de klok. Ze duiken op knieën om de netten te maken, de eindjes aan elkaar te knopen. Boetnaalden gaan van de ene naar de andere kant. Het werk moet evengoed gedaan worden. Thuis ga ik zelf weer verder achter huis in de tuin. De stokken voor de dag gehaald en in de grond gestoken, goed vastgeknoopt en geschoord. Het gaat vlot, de witte boontjes, vijf stuks om iedere stok. Wat water uit de regenput erop en voldaan ga ik even later zitten in het zonnetje.
Lekker een tiktak in de mond, genieten van de gedane arbeid. Maar ze smaken vies, ik kauw en denk wat mint te kunnen proeven. Maar nee, ik breek zowat mijn kies en spuug het in mijn hand. Nee hé?! Boontjes, potdorie,wat heb ik in de grond gestopt?! Het zal toch niet waar zijn…?
Jozien