Ganggymmen en wandelen in tuin
Bewoners van de Gollards in Den Burg zijn door de coronacrisis al meer dan een maand op hun kamers in het verzorgingshuis aangewezen. Binnen bezoek ontvangen is er ook niet meer bij. De medewerkers proberen er met elkaar het beste van te maken.
'Ganggymmen' is sinds een paar weken in trek in de Gollards. Zittend op een stoel in de deuropeningen van de kamers volgen de bewoners een paar keer per week gymoefeningen om in beweging te blijven. "Een kwartier per gang", vertelt activiteitenbegeleider Natasja Beijert die de oefeningen samen met een fysiotherapeut van Fysiotherapie Wolf verzorgt. "We hebben zes gangen, dus we zijn er anderhalf uur mee bezig."
Voor de 108 bewoners van de Gollards is het 'ganggymmen' een manier om elkaar nog even te zien en te spreken. Sinds de coronacrisis zijn ze grotendeels op hun eigen kamers aangewezen. De eetzaal, het restaurant en het winkeltje op de begane grond van de Gollards zijn gesloten, activiteiten zijn afgelast, bezoek mag sinds donderdag 19 maart niet meer binnen komen en dat blijft in ieder geval tot en met 20 mei ook zo. Wat nog wel kan, is buiten een wandeling maken in de eigen tuin van de Gollards en dat gebeurt dan ook regelmatig. Natasja: "Dat is dan met een of twee bewoners tegelijk en met anderhalve meter afstand. Ook als we even op een bankje gaan zitten." Volgens bewoner Gerard van der Zwaan (91) doen de medewerkers hun best en is het gelukkig niet allemaal kommer en kwel, al wordt het elkaar zien en spreken node gemist. "Anders zag je elkaar bij het koffiedrinken, ging je even naar het winkeltje of liep je bij elkaar naar binnen", vertelt hij via een beeldverbinding. "Dat mis ik wel. Nu kun je hooguit vanuit de deuropening even vragen hoe het gaat, maar dat zijn toch heel andere gesprekken." Volgens de heer Van der Zwaan roepen het niet de straat op kunnen gaan of het begrip 'hamsteren' bij sommigen ook herinneringen op aan vroeger toen ze de oorlog meemaakten. "En je hoort zorgen over kinderen en kleinkinderen die door de crisis mogelijk hun baan verliezen."
Radio
Tineke van der Beek (78) vertelt overdag veel naar de radio te luisteren. "Dat deed ik gelukkig al. Ik luister graag naar klassieke muziek op Radio 4 en ik luister naar Radio 1 om bij te blijven met het nieuws, anders stomp je af." Ze doet mee met het 'gang-gymmen' en vindt het fijn zo nu en dan een wandeling in de tuin te kunnen maken. Het contact met de drie zonen die aan de overkant wonen, verloopt via de telefoon. Om de contacten op het eiland toch een beetje mogelijk te laten blijven, zijn buiten bij de kamers op de begane grond op het gras linten gespannen. Familie mag tot daar komen om te horen hoe het gaat. In de Carroussel is een stoel bij het raam gezet, zodat bewoners en familie elkaar door het raam kunnen zien en er wordt heel veel aan beeldbellen gedaan. Een van de bewoners volgde deze week via een beeldverbinding ook de bruiloft van haar dochter.
Buiten werktijd
Verzorgende-in-opleiding Berber Sikkema vertelt dat de nieuwe situatie voor medewerkers buiten werktijd ook doorlopend van invloed is. "In mijn vrije tijd doe ik niet zoveel meer en blijf ik zoveel mogelijk thuis. Mijn boodschappen laat ik ook thuis bezorgen om contacten te mijden." Overdag is het voor de medewerkers heel veel handenwassen en doorlopend alert zijn. De 1,5 meter wordt zoveel mogelijk in acht genomen, al is dat ook niet altijd mogelijk als iemand bijvoorbeeld geholpen moet worden bij douchen. Wie koorts heeft, moet thuisblijven.
Over mondkapjes hoeven ze zich geen zorgen te maken. Volgens regio-manager Katrijn van der Vlerk van Omring op Texel is er gelukkig geen tekort aan persoonlijke beschermingsmiddelen dankzij een vooruitziende blik van de afdeling inkoop. "We gaan er uiteraard zuinig mee om en we volgen voor het gebruik de richtlijnen van het RIVM." Met effect; de Gollards en ook de Hollewal zijn tot nu toe gespaard gebleven van het coronavirus. De vele kaarten (opgehangen door het gebouw) en andere zaken die de afgelopen weken richting de Gollards gingen, hebben goed gedaan. "Dan weet je dat er aan je gedacht wordt." De circa tachtig vrijwilligers die normaliter meehelpen in de Gollards worden gemist. Natasja: "We hebben uitgerekend dat er gemiddeld nog zo'n tien tot twaalf keer per dag iemand bij de bewoners aan de deur komt. We hebben aangegeven dat we als medewerkers weliswaar geen familie zijn, maar we doen wel ons best om alles zo draaglijk mogelijk te maken."
Je mist het wel om even een praatje te maken met elkaar