Werk heeft mijn kijk op wereld veranderd
De Texelaar belandde onderweg van en naar het trainingskamp ook zelf in gevaarlijke situaties. “We waren de enige Nederlandse militairen in dit gebied en op onszelf aangewezen. We moesten het helemaal zelf organiseren, wat ook wel weer uitdagend was. Het leverde soms ook gevaarlijke situaties op, zoals overvallen, vuurgevechten en IED strikes. Ik heb gelukkig een goede militaire opleiding gehad en gewend om tijdens dreiging en in chaotische situaties terug te vallen op de ingeslepen standaard drills, het hoofd koel te houden en de juiste besluiten te nemen. Dat maakt dat je krachtig kunt optreden en je eenheid veilig kunt houden.
Ik heb in meerdere situaties gezeten waarin het verkeerd had kunnen aflopen. Ik heb dat ook niet altijd teruggekoppeld aan het thuisfront. Op dat moment brengt dat je niets en geeft het alleen veel zorgen thuis. Ik heb op een bepaald punt in mijn leven voor het uniform en wapen gekozen, om op die manier een aandeel te leveren aan een betere wereld. Dat kan bij dit werk ook betekenen dat je je eigen leven in de waagschaal moet zetten.
Thuisfront
Je kunt dit alleen opbrengen als je realiseert hoe zinvol dit is. Dat heeft mij altijd enorm gedreven. Zoals in Mali, waar de bevolking straatarm was en onder voortdurende dreiging leefde. Toch waren ze daar altijd vrolijk en ontzettend dankbaar voor wat we doen. Heel mooi om dat te ervaren en prachtig om te doen. Natuurlijk was de afstand met het thuisfront zwaar. Toen ik in Mali zat waren onze jongens Meinte en Hidde een jaar of veertien, vijftien, een lastige periode. Yvonne heeft dat op een geweldige manier opgepakt, voor het thuisfront wat achterblijft is het velen malen zwaarder dan voor de uitgezonden militair. Ze geven mij het gevoel trots te zijn op het werk wat ik doe. Bij dit werk is steun van het thuisfront héél belangrijk.
Blind vertrouwen
Een krachtige motivatie is de wijze waarop de organisatie (Defensie) met je omgaat, je opleidt, faciliteert en je vertrouwen en mogelijkheden geeft. Belangrijke stimulans is ook de onderlinge kameraadschap en het esprit de corps. Dat is in deze organisatie ongekend en dat kan ook niet anders vanwege de levensgevaarlijke situaties – en ik heb best traumatische meegemaakt – waarop je op elkaar bent aangewezen. Je moet blind op elkaar kunnen vertrouwen. Want jouw leven kan zomaar afhangen van je buddy die naast je ligt, of andersom.
Perspectief
Dat was ik niet gewend in mijn burgerbestaan. Dat geeft heel andere relaties en vergt een andere manier van leidinggeven en optreden. Het zet dingen in perspectief. Wat is nou echt belangrijk en wat niet? Als je weet wat ik voor ellende heb gezien tijdens mijn missies, dan voel ik me gezegend dat we in dit prachtige land wonen, waarin we het ontzettend goed voor elkaar hebben en heel rijk zijn. Niet alleen in middelen, ook de vrijheid en democratie die we iedere dag ervaren. Een maatschappij waarin je je eigen keuzes kunt maken, wat je wilt worden en hoe je wilt leven. Binnen de normen en waarden natuurlijk, mijn vrijheid mag die van jou niet belemmeren.
Ik realiseer me dat dit voor een heleboel mensen normaal is, die zijn vaak in vrede en veiligheid opgegroeid, dat is maar goed ook. Want het grootste conflict dat we zelf hebben meegemaakt, de Tweede Wereldoorlog, was al 75 jaar, zeg maar twee generaties, geleden. Een ervaring die we zo langzamerhand niet meer met elkaar kunnen delen, die we kwijt raken en daarmee ook het besef. Mijn Pake vocht op de Grebbeberg en mijn andere Pake is tijdens zijn werk op het land door de Nazi’s opgepakt om voor hen te werken. Wat hij vervolgens allemaal in gevangenschap heeft meegemaakt, daar heeft hij nooit over kunnen praten, het was te vreselijk. Bij onze huidige vrijheid en welvaart zouden we hier eens wat vaker stil bij moeten staan, aan wie en wat hebben we dat te danken. Zelf heb ik ook gezien dat het anders kan, dat het niet zo vanzelfsprekend is. Gelukkig merk ik dat de laatste jaren ook in Nederland de waardering hiervoor weer toeneemt.
Beschermen wat ons dierbaar is.
Waarom doen we dit?
Nederland doet op dit moment verspreid in de wereld mee aan 23 missies. Ik kan me best voorstellen dat hier wordt gedacht: waarom doen we dat? Nou, omdat wij het belangrijk vinden om de internationale rechtsorde en stabiliteit te beschermen en te bevorderen. Vanuit humanitair oogpunt, maar ook omdat wij als handelsnatie een groot belang hebben bij internationale stabiliteit. We graag willen dat mensen veilig in hun eigen land kunnen leven in plaats van te vluchten naar Europa vanwege geweld en terrorisme.
Als krijgsmacht beschermen wij wat ons dierbaar is. Binnen en buiten onze landsgrenzen. Maar ook ondersteunen we de civiele autoriteiten bij rampen en crisis, zoals nu met corona. We laten zien dat we het verschil kunnen maken. Mijn werk heeft mijn kijk op de wereld veranderd en ik ben er trots op om me op deze manier voor ons land in te mogen zetten. Het is zinvol werk. Zo'n crisis als nu toont maar weer eens aan hoe kwetsbaar we eigenlijk zijn als maatschappij. Dat goeie zorg belangrijk is, maar ook onderwijs, politie en defensie, de vitale beroepen. Je kunt wel denken dat we niet in oorlog zijn, maar we worden in Nederland elke dag aangevallen: via internet namelijk, cybercrime."
Als luitenant kolonel (overste), werkt hij sinds eind vorig jaar op het hoofdkwartier in Utrecht als hoofd van het team Organisatie en Formatie CLAS. "Wij ondersteunen de Landmacht bij het veranderen en vormgeven van de organisatie. Met de Besspecialisten in mijn team werk ik samen om de defensie organisatie voortdurend te verbeteren, aan te passen en gereed te houden voor huidige en toekomstige dreigingen"
Gerard Timmerman
