De kant langs
Huismus
Terwijl vogels buiten nestelen dat het een lieve lust is, zijn wij veranderd in huismussen. Met als zenuwcentrum onze keukentafel. Bezaaid met laptops, iPads, mobiele telefoons, paperassen en een wirwar aan snoeren.
Met behulp van alle mogelijke spraak-, beeld- en andere verbindingen, email en sociale media maken we er het beste van. Werken aan de keukentafel brengt wel neveneffecten met zich mee. Zoals voor de vrouw des huizes. Ineens zo’n man de hele dag over de vloer. Denk je dat hij tegen je zit te praten, blijkt ie een oortelefoon in te hebben en midden in een telefonisch interview te zitten.
Andersom ook, want we werken beiden huis. Bijzonder zijn vergaderingen en werkoverleg op afstand, met zo’n programma waarbij je elkaar live ziet en hoort. Maar dus ook al die andere dingen die in de keuken of huiskamer gebeuren. Jengelende kinderen en een echtgenoot die door het beeld loopt.
Of zoals onze Poezeltje. Ligt het grootste deel van de dag in de vensterbank te slapen. Maar uitgerekend midden in telefonisch werkoverleg wandelt ze trots binnen met een vogeltje in haar bek. Doet ze anders nooit. Wát een consternatie. Uiteindelijk lukte het om het doodsbange musje te ontzetten en op te kalefateren. Waarna de digitale werkmeeting kon worden voortgezet.
We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Maar de crisis prikkelt onze vindingrijkheid en creativiteit. Overal ontstaan bijzondere initiatieven. Om de moed er in te houden en elkaar een hart onder de riem te steken. En om aan de gang te blijven.
Zoals de Tour de Quarantaine. Als Strender Zondagsrijders zitten onze vaste ritjes met de groep op de zondagmorgen er voorlopig niet in. Reden voor Tom “Spek en Boonen” Witte op Strava een groepsapp aan te maken dat uit onze individuele ritten een klassement samenstelt. Winnaar is de renner met de langste rit/afstand. Het werkt, er wordt gefietst als nooit tevoren en het commentaar op de app is zo mogelijk nog intensiever.
En zo schieten links en recht initiatieven als paddenstoelen uit de grond. Bloemenacties, mensen worden uitgedaagd jeugdfoto’s, muzikale en andere foto’s te posten. Prachtige zeegezichten, landschappen en stillevens op Facebook. Er zijn virtuele proeverijen en allerlei vormen van huisvlijt komen voorbij.
Op een bewerkte foto zag ik mezelf met Job als het duo “Old and Wise” terug in de digitale Pubquiz van De Slock. Ze hadden me een haarstukje gegeven, waarop ik overigens goede reacties krijg. Edwin “blues” Bakker laat ons spelend op zijn gitaar liedjes raden, Job neemt je virtueel mee op zijn wandelingen en wat al niet meer.
Kortom, zo houden we elkaar overeind in deze onwerkelijke, bizarre tijd, waarvan we maar hopen dat we die met z’n allen gezond en heelhuids doorkomen. Waarin media ons kwellen met onheilspellende scenario’s en dramatische ontwikkelingen, tot in de verste uithoeken van de wereld.
Maar corona treft ons ook dichtbij. Confronterend om tijdens mijn hardlooprondje te zien hoe op Oost de vlaggen halfstok hangen. Een indrukwekkende uiting van steun en saamhorigheid.
En daarna weer snel naar binnen. Als huismus weer terug aan de keukentafel en aan de slag. Maar niet voordat de laatste stand op de Tour de Quarantaine is gecheckt.
Gerard@texelsecourant.nl