Supporter blijf je ook in slechte tijden
Hoe ben je op Texel terechtgekomen?
Dat was begin 1998. De studie was af en het was tijd om te gaan werken. Ik reageerde op een vacature bij de gemeente Texel en kon na het gesprek eigenlijk direct tijdelijk aan de slag. Ervaring opdoen en dan verder te kijken was de gedachte. Dat verder kijken is niet helemaal gelukt. Ik kreeg een vaste baan en ik werk er nog steeds.
Wat voor werk doe je?
Martijn noemde mij de huisjurist. Dat is voor zijn rekening om geen collega’s op de tenen te trappen, haha. Ik heb bestuurskunde en juridische bestuurswetenschappen gestudeerd. Opleidingen die erg gericht zijn op de overheid. Het juridische werk heeft mij altijd geïnteresseerd en dat werk ben ik bij de gemeente ook gaan doen. De laatste jaren als juridisch adviseur voor vergunningen, toezicht en handhaving. Ik hou mij bezig met het diverse takenpakket dat op die afdeling voorbij komt. Dat varieert van het behandelen van vergunningaanvragen, het adviseren en ondersteunen van collega’s, wekelijks overleg met de wethouder tot het behandelen van bezwaren en beroepen. Daarnaast ben ik loco-raadsgriffier en lid van de Ondernemingsraad. Ook ben ik betrokken bij de invoering van de nieuwe Omgevingswet volgend jaar. Dat wordt een grote verandering voor iedereen en een uitdaging om dat voor elkaar te krijgen.
Laat belangen naast elkaar staan en niet tegenover elkaar
Wat is het mooie aan je werk?
Texel is een relatief kleine gemeente en dat betekent dat je als jurist met veel zaken in aanraking komt. Voor een kleine gemeente gebeurt er op Texel en ook bij de gemeente ontzettend veel, ook op juridisch gebied. In een land vol regels kan een jurist zich wel uitleven. Alleen wordt het daardoor niet altijd makkelijker. Ik realiseer mij goed dat niet iedereen blij is met de resultaten van mijn werk. Soms krijgt iemand niet de vergunning die hij wil hebben. Of gebeurt er iets bij de buren waar je tegen bent en waar de gemeente niet tegen optreedt. Als ambtenaar is het echter je taak de wet en het beleid uit te voeren en het bestuur zo goed mogelijk te adviseren. Dat gaat om het algemene belang, maar vaak heb je te maken met verschillende individuele en tegenstrijdige belangen.
Wat doe je zoal in je vrije tijd op Texel?
Ik regel al vele jaren de zaalvoetbalcompetitie op Texel en daar gaan flink wat uren in zitten. De competitie valt onder de KNVB, maar we zijn eigenlijk een onderafdeling en kunnen veel zelf regelen. Zelf voetbal ik ook nog, maar niet op hoog niveau. De derde helft is zeker zo belangrijk. Ook trap ik regelmatig op zondagochtend nog een balletje mee met Texel 4. Verder ben ik bestuurslid van Stichting Natuurexcursies Texel, lange tijd secretaris en sinds een jaar penningmeester. Dit is een club van vrijwillige natuurgidsen en die verzorgen excursies in opdracht van Staatsbosbeheer of Ecomare. Hierdoor kom ik soms op hele mooie plekjes waar je als burger niet komt. En je kunt me regelmatig tegenkomen in de Twaalf Balcken of de Slock.
FC Twente?
Kort gezegd: ik ben geboren en getogen in Enschede, met fans in de familie en gewoond vlakbij het oude Diekmanstadion. Dan raak je ook besmet en word je vaste supporter met een seizoenkaart. Dat is zo gebleven toen ik naar Texel verhuisde en dat is nog steeds zo. Ik ga zoveel mogelijk naar thuiswedstrijden. Tegenwoordig zitten we samen met acht familieleden. Het is een hele reis iedere keer, maar dat heb ik er wel voor over. Mijn ouders en andere familie wonen nog in Twente en dat is toch ook wel een beetje thuiskomen. In 2011 waren het alleen wel andere tijden. Het is er daarna niet beter op geworden, maar supporter blijf je ook in slechte tijden!
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Als prettig en relaxed. Ik zie wel overeenkomsten met Tukkers. Niet te veel stress, saamhorigheid en op z’n tijd een feestje. Texelaars zijn wat directer, een beetje anarchistisch en gesteld op hun vrijheid. Ze houden ook niet van grote veranderingen of rare fratsen die door ‘vreemden’ worden bedacht. Het mooie is dat de gemeenschap de schouders er onder zet als er een probleem is of iets geregeld moet worden.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
Behoud de diversiteit en blijf een beetje ‘anders’. Niet alles wat de ‘overkant’ heeft moet ook hier komen. Ik kan erg genieten van het landschap, de natuur en de zee. Dat hoort bij elkaar en het wordt soms wel eens vergeten hoe belangrijk dat voor Texel is. Dat merk je als je bezoek hebt en hoort hoe zij Texel ervaren. Natuurlijk zijn er verschillende belangen, maar zorg dat die naast elkaar en niet tegenover elkaar komen te staan.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Toen ik ruim 20 jaar geleden op Texel kwam was het eiland een vakantieplek voor iedereen, jong en oud, arm en rijk, en eigenlijk is dat niet meer zo. De jongeren zijn grotendeels weg, het aanbod van accommodaties is vooral exclusiever geworden. Het publiek is veranderd. Dat is voor Texel niet altijd een goede ontwikkeling.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Als je het eilandgevoel en de diversiteit wilt behouden moet je misschien wel onorthodoxe keuzes maken en durf tonen om het anders te doen, alleen krijg je op Texel daarvoor vaak de handen niet op elkaar. Er wordt veel geklaagd over bijvoorbeeld het drukke verkeer, maar daar kun je alleen iets aan doen door sommige dingen echt anders te organiseren. Dé oplossing heb ik ook niet, er zijn meestal ook geen simpele oplossingen. Een andere uitdaging is om voldoende mensen te vinden die willen werken op het eiland en daar ook willen en -vooral- kunnen wonen. Ook jongeren.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Er zijn veel mensen op Texel die zich vrijwillig inspannen op een groot aantal gebieden. Die verdienen allemaal een pluim, want daar profiteert iedereen van. In deze bizarre tijden zou ik de pluim meer als een hart onder de riem willen uitdelen. Namelijk aan iedereen die op dit moment direct is of nog wordt getroffen door de corona-crisis en daar op zijn eigen manier tegen strijdt. Laten we hopen dat we er snel weer bovenop komen en dat de klappen voor de samenleving niet te groot zullen zijn.
Volgende 'Eiland Van...'?
Dit is bijna de moeilijkste vraag. Het is Marja Kampstra-Bakker geworden. Dat is een echte Texelse en een collega waar ik al vanaf het begin mee samenwerk. Ze werkt ook al lang bij de gemeente, heeft het nodige meegemaakt en lijkt altijd onverstoorbaar door te gaan.