Anders bekeken...

Zwart-wit…

Ik kreeg een uitdaging van Aris Bremer op Facebook, plaats 10 dagen een zwart/ wit foto zonder tekst en zonder personen. Dat viel niet mee. Een goede uitdaging, kijken met je hart, je gevoel.

Het kopje koffie dat ik kreeg van manlief op vakantie met een hartje in het cappuccinoschuim was daar een goed voorbeeld van. De vakantie maakte het mij na dag vijf ook een stuk makkelijker. De sneeuw, waarin alles gehuld onder een witte deken eruitziet als een sprookje hielp mee. Een klein meisje met op haar slee een Frozenrugzak liep net als wij ademloos door de besneeuwde en berijpte bomen op de Kaler Asten. Ze voelde zich als een prinses in een film. Met haar lange blonde vlecht kon ze zo in een shot uit de bestseller Frozen. Deze maand gaat op Netflix: 'The letter for the king' in première, naar het gelijknamige boek van Tonke Dragt. Brief voor de Koning is een fenomenaal kinderboek, bekroond en in vele landen uitgegeven. Het gaat over durf, moed, een andere wereld.

Deze week kocht ik 'De Waterdanser' en kreeg het boekje van Annejet van der Zijl 'Leon & Juliette' erbij cadeau als boekenweekgeschenk. In één ruk las ik het uit. De historische samenvatting van Annejet is een voorbeeld van Zwart-Wit-schrijven. Schrijven met het hart, het gevoel. Het gaat over een liefdesgeschiedenis van een witte Hollandse jongen genaamd Leon, die zijn fortuin vindt in Amerika - de nieuwe wereld - met een prachtig zwart meisje Juliette, dat in die tijd niet meer waard was dan een onmondig stuk vee. Het speelt zich af van 1820 tot 1900 en vertelt over de desastreuze tijd voor de zwarte bevolking, de slavernij, de mentaliteit van de blanken en al het leed dat het met zich meebracht. Zweepslagen waren de normaalste zaak van de wereld. En een liefdesverbintenis was absoluut ondenkbaar. Hij smokkelde zijn vrouw en zeven kinderen op een boot naar Nederland waar ze een nieuw bestaan opbouwden.

Deze week maakte onze koning zijn excuses aan de Indonesische regering. "The letter from the King." Tonke Dragt werd geboren in Batavia en zat als jong meisje in het Jappenkamp. Ze maakte daar de mooiste verhalen als uitvlucht in haar hoofd. Na de oorlog verhuisde zij naar Nederland en werd bekroond in 2004 met de griffel der griffels.

Ik daag u uit, bekijk deze verfilming op het witte doek…en zet daarnaast een kopje koffie met het hart …succes verzekerd…

Jozien