Woelmuis

Bezopen


Come gather round people. wherever you roam, and admit that the waters around you have grown! Bob Dylan zong dit vijftig jaar geleden al, en nu zien we dat hier ook op Texel, tenzij je daar natuurlijk bij voorbaat de ogen voor wilt sluiten. Maar toch, het peil stijgt. Er is een binnenmeer op de Hoge Berg ontstaan. Nooit komt er meer ijs op de ijsbaan van Den Burg, alleen nog maar auto’s. Wandelaars zakken weg op de Hors en in de Slufter. Het geld dat werd uitgegeven aan hogere dijken en sterkere sluizen blijkt nu al goed besteed. Het regent dus flink. En dat werkte bij de uitbaters van Stappeland/Tubantia kennelijk inspirerend. Een suf stuk grasland dat sportend Texel al jaren links laat liggen willen ze ombouwen tot een onzalig pruttelend moeras waarin tien vakantievilla’s liggen te drijven. Toegegeven, het past wonderlijk goed bij een wegrottende kartingbaan, en niemand hoeft nog bang te zijn dat de blauwalg op Texel uitsterft, of de steekmug. Alles wordt er anders, maar toch is er geen sprake van een structurele verandering, hoe kom je daar nu bij? Vroeger werden er toch ook bezopen plannen ingediend?


Woelmuis