mr. Natalie schrijft
Liegen bij de rechter
Een bericht van de advocaat van de wadden. Dit keer over liegen. Het ligt voor de hand dat procespartijen in juridische procedures de waarheid moeten vertellen aan de rechter. Getuigen die valse verklaringen afleggen maken zich zelfs schuldig aan meineed. Echter, op liegen door de eiser of gedaagde zelf, staat geen strafrechtelijke sanctie. Maar mocht je om welke reden dan ook overwegen om de waarheidsplicht te schenden, of ben je benieuwd hoe dat in Nederland werkt als je liegt bij de rechter als eiser of gedaagde, lees dan even verder…
In ons wetboek, in artikel 21 van het Wetboek van Rechtsvordering, is bepaald dat partijen verplicht zijn de voor de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Wordt deze verplichting niet nageleefd, dan kan de rechter daaruit de gevolgtrekking maken die hij geraden acht. Welke gevolgtrekking dit kan zijn, blijkt uit een uitspraak in een recente zaak.
In deze zaak lagen een opdrachtgever en een bouwaannemer met elkaar in de clinch over de uitvoering van een verbouwing. Het geschil ging hoofdzakelijk over de facturen en de vraag welk bedrag al betaald zou zijn, dan wel welk bedrag nog verschuldigd zou zijn. Om hun stelling te onderbouwen hebben beide partijen in de juridische procedure bij het uitwisselen van de stukken een aantal facturen overgelegd aan de rechter.
Beide partijen leggen een factuur over van een leverancier met een bepaald kenmerk 00164780. Alleen, en nu komt het, de inhoud van de factuur verschilde totaal van elkaar wat betreft bedrag en datum. Op de zitting hebben beide partijen de gelegenheid gekregen te bewijzen dat de door hen ingediende factuur de juiste was. Dit was niet zo ingewikkeld. De opdrachtgever kreeg een verklaring van de betreffende leverancier dat de door hem ingediende factuur de juiste was. Vervolgens is nog door een afzonderlijke accountant vastgesteld dat de leverancier daadwerkelijk materiaal leverde voor het op de factuur vermelde bedrag op de vermelde datum.
De rechter stelde daarna vast dat de aannemer een vervalste factuur in het geding heeft gebracht. Waardoor hij de rechter doelbewust op een verkeerd been heeft willen zetten. Nog daargelaten dat de aannemer zich daarmee schuldig heeft gemaakt aan een misdrijf (vervalsing in geschrifte).
De aannemer heeft ernstig in strijd gehandeld met de waarheidsplicht ex artikel 21 Rv. De enige sanctie die de kantonrechter in dit zeer ernstige geval passend acht, is dat alle door de aannemer overgelegde facturen, urenstaten en andere zaken, buiten beschouwing worden gelaten door de rechter. De rechter overweegt dat hij, zoals gebleken, niet kan vertrouwen op de echtheid en juistheid van die stukken van de aannemer. Het is dan ook niet verrassend dat de opdrachtgever in het gelijk wordt gesteld.
En waarschijnlijk denk je als je dit leest, ja natuurlijk dat is logisch. En toch heeft één partij het aangedurfd om in een juridische procedure en ten overstaan van een rechter valsheid in geschrifte te plegen. Wellicht had hij zich niet gerealiseerd dat de rechter zou besluiten dat alle door hem overgelegde stukken in de procedure buiten beschouwing worden gelaten. De moraal van dit verhaal, los van het feit dat een goede advocaat als je juridische problemen hebt een noodzaak is, deel de echte feiten. Niet alleen naar je advocaat maar ook naar de rechter. Want schending van de waarheidsplicht kan je duur komen te staan. Voor nu heb een goed weekend en tot over twee weken.
Aloha,
mr. Natalie Sylvette Bakker