Anders bekeken...

De dakpannen liggen in stukken op de grond of bij de buren in de tuin. Ik zie hoogwerkers in de weer in Den Burg en Maarten komt vragen of we een lange ladder hebben. Willem de Kort loopt als een ouderwetse schoorsteenveger met een houten ladder door het dorp en vliegt op klompen de daken op. Mijn zwager komt met een grote stapel geglazuurde pannen te hulp en Ab de Wijn heeft het druk. Ciara heeft haar werk gedaan en Dennis ging er nog eens dunnetjes over heen. 150 miljoen schade in Nederland door wind die opsteekt en vernietigend te werk gaat.

Rammelende pannen


Ook zeker in de ons omringende landen was het geen zacht windje. Het bulderende geluid en de kracht van de golven trekt mensen op ons eiland naar het strand. Ze leunen tegen de wind, worden gezandstraald, maar genieten ook van het zicht; de spectaculaire golven. Het levert prachtige plaatjes op, zeker, maar ik zit liever thuis. Ik zet een muziekje op en steek lichtjes aan. Waxinelichtjes gaan goed samen met een spannend boek, een grote pot thee en een dikke reep pure chocola. Heerlijk om even weg te dromen in een andere wereld. Ook de tv laat je soms even inwoner zijn van een ander werelddeel. Gisteravond zaten manlief en ik ademloos te kijken naar 'Seven worlds, one planet'. In Noord Amerika gingen veel meer waxinelichtjes aan dan ik ooit bij elkaar had gezien. In de bossen van de Mississippi komen - als de temperatuur goed is - miljoenen vuurvliegjes tot leven. Ze lokken elkaar met de staart, die als een lampion brandt in de nacht. Prachtig.


Ook daar kan de wind loeien. Waar Ciara windsnelheden van 120 km per uur haalde, botst hier warme vochtige lucht van de golf van Mexico met poollucht . Dit veroorzaakt tornado’s die met 500 km per uur over de prairie razen. Het is een indrukwekkend gezicht. Grote slurven, ook wel kachelpijpen genoemd worden door 'tornadochasers' op de film gezet.

Naast onze schoorsteen zitten wat pannen los, als je in bed ligt kun je het horen klapperen. “De pannen liggen te rammelen op het dak in de nacht”, verzucht ik als hij thuis komt van zee. “Ik dacht dat die uitspraak wat anders betekende", grapt hij lachend. "Maar ik zal wel poolshoogte nemen”, voegt hij er met een knipoog aan toe. Hij wil de Valentijn nog in halen zeker, met een hand vol waxinelichtjes volg ik mijn weg in de avond naar boven. Ach wat een vuurvlieg kan, kan ik ook, mijn eigen naam begint tenslotte met een E…..

De pannen liggen te rammelen op het dak in de nacht


Jozien