Voor 'Het water stijgt' sloot Jeroen zich onder meer twee weken op in een vakantiehuis. De moeite loont.
Voor 'Het water stijgt' sloot Jeroen zich onder meer twee weken op in een vakantiehuis. De moeite loont. Foto: Job Schepers

Prachtige mix tussen spanning en feiten

Een boek dat ook de volwassen buitenstaander in één ruk uitleest. In het diepste geheim begon Jeroen van Hattum in 2018 aan 'Het water stijgt', een boek over de dreigende dijkdoorbraak in zijn geboorteomgeving de Bommelerwaard in 1995.

Jeroen, alweer jaren verbonden als redacteur aan deze krant, was in 1995 als verslaggever voor onder meer De Toren, een lokale krant in de Bommelerwaard, actief. Hij maakte de verplichte evacuatie van 31 januari 1995 van het gebied van dichtbij mee en was ook na de evacuatie actief in het gebied. Nu 25 jaar later schreef hij "Het water stijgt", een meeslepend kinderboek dat de jongere en de oudere lezer meeneemt naar de Bommelerwaard van 1995. Hij deed dit zo geheim dat zelfs zijn collega's verrast waren.

Wie Jeroen kent, zal een extra glimlach van herkenning op zijn gezicht krijgen. Het boek is feitelijk gedetailleerd, zonder te verzanden in eindeloze opsommingen. Het brengt de nuances zoals men van de journalist Van Hattum is gewend, zonder dat het stroperig of langdradig wordt. Het maakt het boek educatief en spannend tegelijkertijd. Juist de zaken die het tevens Jeroen maken, maken het voor de Texelaar een extra reden om het boek te lezen. Zij die Jeroen beter kennen, zullen de opvattingen over lokale journalistiek van hem herkennen en voor de lezers die hem niet kennen, geeft het juist een mooi inkijkje in de wereld van de lokale krant.

Een spannend jongensboek

Hoewel het echt een lekker spannend jongensboek is, is de realiteit goed waarneembaar in het boek. Natuurlijk is het opgehangen aan een verhaallijn - met Joost en zijn vader (die lokaal verslaggever is) als grootste hoofdpersonen. Maar de feiten hoeven niet aangedikt te worden om het spannend te maken en dat is precies waar de kracht van de schrijver ligt. Hij heeft zijn eigen ervaringen weten te mixen met de belevingswereld van fictieve anderen.

Alle facetten van de evacuatie komen in het boek aan bod. Van het stijgende water en de toenemende dreiging tot de allesomvattende fase drie, de evacuatiefase. Maar daar stopt het niet. Wat speelde zich af in het gebied in de periode dat die ontruimd was? Wat maakten de mensen mee die huis en haard hadden achtergelaten? Kon iedereen ergens terecht? En hoe zat het met de hulpdiensten? Welke zorgen hadden zij? Hoe bewaarden ze de rust in een wereld die steeds verder werd gevuld met roddels. "Het water stijgt' vertelt het verhaal van een gebied dat vecht tegen het water en verder. Gehoorzaamt iedereen als ze horen dat ze moeten vertrekken? En hoe zit het met de plannen om de Bommelerwaard op te geven ten faveure van de Randstad?

Voor de Texelse lezer is de strijd met het water een herkenbare en met name de belangen die er bij komen kijken. Aan de ene kant de noodzaak voor een veilige waterkering, aan de andere kant behoud van het landschap. Verschillende belangen tussen natuurorganisaties en bewoners worden treffend beschreven en zullen leiden tot een blik van herkenning bij vele Texelaars. "Het water stijgt" is een heerlijk boek voor iedere regenachtige zondag.

Job Schepers

Het boek - van illustraties voorzien door Texelaar Sophie Eelman - is op Texel verkrijgbaar bij Het Open Boek en Nauta Boek in Den Burg en tevens online te bestellen via onder meer Bol.com.