Anders bekeken...

Orkaan

We zitten op een terras een paar straten verwijderd van het Paleis van Justitie in Amsterdam.. Ik vond het geen paleis, integendeel, een kille blokkendoos en de behandeling zowaar nog killer.

Als we daar verschijnen na fouilleren en legitimeren krijg je bij voorbaat het gevoel iets verkeerds te hebben gedaan. En dan denk ik niet aan parkeren vlakbij onze markt, nee het heeft een andere lading. Nou ben ik niet zo gauw onder de indruk, maar manlief heeft een week op zee erop zitten, dommelde in de auto naast me al weg en heeft een hekel aan dit soort klussen .

"Hoe kan het dat u van uw lijn afweek dhr Drijver?" Het vuur wordt na aan de schenen gelegd. Manlief laat een tekening zien en tracht het uit te leggen. De officier luistert niet en bombardeert hem met: "U moet er van doordrongen zijn, dat dit zeer ernstig is".

Ik zie de grote schipper kleiner worden en iets in mij wordt heel kwaad. "Volgens mij is er helemaal niets gebeurd." Ik sta op en zeg het met kracht. De man achter de microfoon vraagt "Wat bedoelt u?"

Met de kracht van een orkaan

Ik herhaal mijn zin: "Er is helemaal niets gebeurd, de TX29 heeft geen haakse hoek gevaren, er is afgeweken van de lijn die mijn man heeft uitgezet, akkoord, maar er heeft geen ongeval, aanvaring of iets dergelijks plaatsgevonden, of wel? De mannen waren op weg naar huis na een zware week, dat zegt mij genoeg."

Manlief veert op. En de zitting wordt voor overleg geschorst. Na een kwartier komt de rij zwarte toga's weer binnen, het valt mee, er is clementie. Een storm in een glas water. Opgelucht verlaten we de zaal en op het terras heffen we een groot glas vers vruchtensap.

"Kijk Jozien, naast ons, Henk Grol!" Manlief stoot me aan en ik kijk in het vriendelijke gezicht van een kale man in spijkerjack. Vragend kijk ik naar mijn wederhelft. "Hij is judokampioen, ken je hem niet?", fluistert hij. Manlief heeft in de Bijenkorf heel wat jongens in de rondte geslingerd, had een gele band. Ja ja, hij wordt weer spraakzaam. Hij heeft groot respect voor deze judotopper Henk. Meer dan voor alle zwaargewichten in het zogenaamde paleis. Dit weekend won Henk goud, hij versloeg Japan met de kracht van een orkaan, zo beschrijft de krant.

Weer achter het stuur, krijg ik een lange zoen: "Bedankt." Manlief is na de ergste storm weer uitgevaren. Liefde voor de zee, liefde voor de sport en liefde voor mij, een goede Valentijn.

Jozien