Woelmuis
Zwavel
Hoe dichter mijn neus boven het lage peil in de stinksloot van Kees Camphuysen komt, hoe vreemder het me te moede wordt. De reactie van het hoogheemraadschap heeft echter een dusdanig gasvormend karakter, dat het me dan pas echt wit om de neus wordt. Ik betreur daarbij mijn weggezakte scheikundige kennis wel. Hoe dan ook, wat ik lees is ijle wartaal. Bij droogte komt zoute kwel met zwavel naar boven, okee. Maar deze lage stinksloot is er nu, in een kletsnatte Texelse winter. Hoe kan dat? Is er dan nog altijd te weinig zoet water op Texel om deze kwel terug te dringen? De hele winter door zie ik het hoogheemraadschap tonnen kostelijk zoet water niet in die sloot, maar in de Waddenzee pompen. Waarom? Hoe zit dat? En wie is er niet blij met peilverhogingen in die sloot? De baarlijke duivel zelf neem ik aan, die houdt van zwavellucht? Gelukkig strijkt meneer de Hoogheemraad aan het eind toch nog over zijn kille regentenhart. Kees is van harte welkom om eens te komen praten. Het wufte dédain stinkt nog meer dan de sloot zelf.
Woelmuis