De TXL sporthal met links de resten van Ons Genoegen.
De TXL sporthal met links de resten van Ons Genoegen. Foto: Ton Zegers

Zaalvoetballers: Ons ongenoegen

Een kleine vier maanden terug was het dan eindelijk zo ver; de feestelijke opening van de nieuwe sporthal. Wij, als deelnemers aan de Texelse zaalvoetbalcompetitie, hebben de sporthal de afgelopen periode uitvoerig kunnen testen. Graag delen wij een eerste recensie.

Toegegeven: onze verwachtingen waren torenhoog. In de eerste plaats profileert Texel zich als sporteiland. In dat opzicht is het dus niet langer gepast om onze sporters en bezoekers te ontvangen in Ons Genoegen: de hal was gedateerd en aan vernieuwing toe. Op een steenworp afstand staat nu een nieuwe sporthal; en niet zomaar een: per inwoner de duurste sporthal van Nederland.

Als sportvoorziening is de hal goed gelukt: turners hebben een schuimbak en de basketbalvereniging heeft de doorzakkende houten vloer mogen inruilen voor een mee-verend kunststof exemplaar. Toch is het niet allemaal koek en ei in de TXL sporthal. Er zijn natuurlijk nog wat kleine mankementen (zo loopt bijvoorbeeld omwille van het gebrek aan een juist afschot het douchewater regelrecht de kleedkamer in plaats van het putje in), maar noem maar eens een bouwproject van de gemeente Texel dat vanaf dag één als een huis stond. Wat ons stoort is de sfeerloze, ongezellige uitstraling en de betuttelende regelgeving.

In een sporthal draait alles om de sport, laat daar geen misverstand over bestaan. Voor de bijkomende gezelligheden lijkt echter letterlijk en figuurlijk geen ruimte te zijn. Zaalvoetbal houdt het contact in stand tussen jongens en meisjes die soms al sinds de F-pupillen samenspelen. Dat contact beperkt zich niet tot wisselverzoeken en aanwijzingen binnen de lijnen, maar krijgt vooral na wedstrijd gestalte. Het lijkt wel of de sporthal vooral is vormgegeven voor de mensen die een wedstrijd komen kijken of spelen en na afloop meteen weer naar huis gaan. De sporthal is natuurlijk geen café -ondanks dat de term 'sportcafé' door de sportstichting wel gebezigd wordt-; dat is niemands bedoeling en ook niet onze wens. De sporthal is echter meer dan alleen een sportvoorziening.

Felle lampen, een onlogisch weggemoffelde kantine van waaruit je niet eens de hele zaal kunt zien, een tribune met troosteloze houten zitvlakken en heel veel harde kleuren die bijna pijn doen aan je ogen: het draagt allemaal bij aan de clandestiene, kille sfeer die de sporthal ademt. Op een steenworp afstand stond zo'n goed voorbeeld; een kantine midden in de sporthal met uitzicht over de volledige zaal, zachte verlichting en een authentieke tribune.

Nu de sporthal TXL staat, zal de gemeente waarschijnlijk weinig tot niks kunnen veranderen. Waar wij wel wat aan kunnen doen is het creëren van meer saamhorigheid. Ons Genoegen moge dan gesloopt zijn, het betekent niet dat het sporten (en alles dat erbij komt kijken) niet meer ons genoegen mag zijn. Helaas ziet het daar op dit moment wel naar uit. Betuttelende regelgeving waardoor zelfs een biertje in de kleedkamer (wordt landelijk gedoogd) of op de tribune niet meer mag. Betrokkenen die als roofvogels op zoek zijn naar overtredingen en daarbij zelfs het onaangekondigd binnenstappen in kleedkamers terwijl er jongens staan te douchen niet schuwen. Het feestelijke 50-jarige jubileum van Tevoko dat abrupt om middernacht moest stoppen, want ja, dat zijn nu eenmaal de regels.

Als wij het goed begrijpen staat TXL in de naam van de sporthal voor 'Texel'. Kenmerkend voor Texel is juist de gemoedelijkheid: af en toe iets door de vingers zien, een oogje dichtknijpen. Met het neerzetten van de nieuwe sporthal, lijkt die gemoedelijkheid ook plotsklaps verdwenen. Dat is niet alleen zonde, maar ook nog eens onnodig. Laten we samen, als sporters en als beleidsmakers, de bal oppakken en naast elkaar gaan staan; niet tegenover elkaar. Politiek, stop met het betuttelen van de Texelse sporters en gun elkaar ook het pleziertje!

De spelers van zeven teams uit de Texelse zaalvoetbalcompetitie.

(Omdat de besturen van de verenigingen zich hebben gecommitteerd aan het huidige beleid nemen zij afstand van dit artikel en kunnen er ook geen verenigingsnamen worden genoemd).