Wat ik zeggen wou
Valse toon
Nog niet eerder is de Woelmuis zo tekeer gegaan tegen de boeren als in zijn column van kerstavond. De minachting voor de boeren druipt er van af. Vrijwel iedere zin is of onjuist, of een trap onder de gordel, of allebei. En het is juist dat akelige, denigrerende toontje, waarop nu ook weer door de Woelmuis over boeren wordt gesproken, dat mede aanleiding heeft gegeven tot de protestacties van de boeren.
Boeren eisen terecht respect. Boeren zijn het zat dat er over hen en zonder hen wordt beslist. Zonder samenwerking en wederzijds respect kunnen we de problemen waar we voor staan niet oplossen. Dat vergt meer dan kansloos gesneer. Waar de Texelse boeren in de week voor kerst hun standpunten op een positieve manier onder de aandacht hebben gebracht was bij de Woelmuis de ware kerstgedachte ver te zoeken.
Woelmuis had zijn gebrek aan respect voor de boeren niet duidelijker kunnen manifesteren. De toon van het stukje is arrogant en denigrerend. Van zo'n schrijver hoeven wij geen sarcastische kerstwensen. C'est le ton qui fait la musique, en die toon was behoorlijk vals.
Lia Duinker, Nieuweschild