Anders bekeken...

Ik sta een grote ster te maken met veel lampjes. Grote poten van bamboestokken. Waar deze zomer de snijbonen bij omhoog kronkelden, tracht ik in een goede vorm te knopen. Hoe ziet een goede ster er eigenlijk uit? Is en blijft het de Davidsster? Deze mooie vorm werd ooit op een afschuwelijke manier gebruikt om een bevolkingsgroep te kenmerken en uit te roeien. Bizar eigenlijk.

Ga deer

Toch is de vorm in eer en gebruik hersteld. Gelukkig. Op de vlag van Israël prijkt hij in blauw op het witte doek. Ik gaf hem aan mijn zus, een mooie zilveren hanger. Ze gaat graag naar Israël, vindt het een mooi land, leert de taal en zo ook de gebruiken kennen. Dat is niet vreemd, mijn moeder had een zwak voor Israël, ging naar Hendrien Vlaming op les en stak een menora-kandelaar aan toen nog geen mens van dat ding gehoord had. Wij dachten dat we een volgzame Gereformeerde moeder hadden, maar eigenlijk was dat niet waar. Op haar eigen manier, bracht ze licht.

Deze week luisterde ik naar professor Cees de Jager op tv, de in Den Burg geboren 98 jarige astronoom, vertelde over zijn passie de zon. In mijn beleving was hij sterrenkundige, maar als ik hem opzoek lees ik dat hij promoveerde in 1952 op 'The Hydrogen Spectrum of the sun' en decennialang zonneonderzoek heeft gedaan. In de oorlog dook hij onder in de gewelven van de Utrechtse Sterrenwacht Sonnenborgh onder de schuilnaam: Ga deer.

Hij leidde velen de weg in de ruimte, ik lees 17 promovendi, een hoogleraar, zeer geliefd in de wetenschap, de ruimtevaart in binnen en buitenland. In zijn schooltijd woonde hij in Nederlands Indië, waar zijn vrouw ook geboren werd. Ik kwam wel voor zorg aan haar benen bij hen en was dan blij verrast door de aandacht en liefde die hij voor haar uitdroeg. Ik herken dat vriendelijke meteen op het tv-scherm. De ogen lachend, vriendelijk de vragen beantwoordend. Een hartverwarmende man, nog jong van geest. Hij heeft ook humor, de Filosofie over trapper , wiel , lamp en bel brengt me aan het lachen en ook terug bij mijn snijbonenstokken die een ster moeten worden.

Een ster op een boerenschuur in het boerenland, waar de kudde ligt te slapen. Een ster van licht in de nacht, van vriendelijkheid en warmte, van kennis en humor, van relativering en naastenliefde. Een ster die ons brengt bij de vrouw, moeder Maria die de Messias baarde. Dat hele kleine tere kindje…. Zoek de ster… Ga deer …

In de oorlog dook hij onder in de gewelven van Sonnenborgh

Jozien