Wat ik zeggen wou
In veilige handen
In de Texelse Courant van vrijdag 15 maart 2019 stond dat het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) en Science Encounters Art (SEA) gaan samenwerken aan een kunstwerk ter herinnering aan de dijkversterking. Het HHNK wil dat de inwoners van Texel betrokken worden bij de totstandkoming ervan en dat het kunstwerk vanaf de veerboot bij Texel goed zichtbaar is.
Betrokkenheid inwoners
SEA heeft voorgesteld scholieren van de OSG De Hogeberg (ongeveer 150 leerlingen) een advies te laten uitbrengen uit drie schetsontwerpen van de kunstenaars Blok/Lugthart, Reinier Lagendijk en Ronald A. Westerhuis. Is het niet vreemd dat bij zo'n belangrijk advies de leerlingen niet in schoolverband zijn wezen kijken naar de locatie? Waarom is het overige deel van de Texelaars buitenspel gezet? Waarom is er ook niet gekozen voor een representatieve steekproef van de Texelse bevolking?
Zichtbaarheid van het kunstwerk
Is het wel zo vanzelfsprekend dat een overheidsorgaan, hoe goed bedoeld ook, een kunstwerk van 14 meter hoog kan plaatsen in het open landschap van Texel? Het beeld is zelfs hoger dan het standbeeld van Ir Lely bij de afsluitdijk! Kan zo'n buitenproportioneel kunstwerk geen precedentwerking hebben op nog meer zeer grote kunstwerken in het weidse landschap, dat Texel zo siert? Wie weet worden ook andere overheidsorganen aangespoord om dergelijke grote kunstwerken in de toekomst te plaatsen na verrichte grote projecten.
Door HHNK vergunning te geven heeft het College van B en W eraan bijgedragen dat een kernwaarde van Texel (het gevarieerde open en kleinschalige landschap met cultuurhistorische elementen en zoveel mogelijk afwezigheid van niet natuurlijke objecten) wordt aangetast. Daarbij grenst de locatie aan de Waddenzee, het grootste en belangrijkste Natura 2000 gebied van Nederland.
Een alternatief zou een kleiner beeld van een liggende, beschermende hand kunnen zijn, een mooi symbool en passend bij de doelstelling van de dijkverzwaring.
Gerda Lont,
Oudeschild