Briljanten echtpaar actief door het leven
Ze fietsen graag, maken op zijn tijd een cruise en als het ijs houwes is, dan is de kans groot dat hij de schaatsen onderbindt. Betty (87) en Cor de Wit (90), al 65 jaar met elkaar getrouwd, gaan actief door het leven.
Dat energieke zat er altijd al in. Betty was vaak in de gymzaal te vinden, liefst zestig jaar was ze lid van Gymnastiek Vereniging Texel. Zij: "Schaatsen deden we beiden heel graag. Ik nu niet meer, maar als het vriest gaat Cor vast weer het ijs op. We gingen ook paardrijden. Ik weet nog eens dat Cor en ik te paard naar de Dennen gingen. Daar wachtten onze kinderen ons op. Wij van het paard en zij er op en reden terug."
Beiden geboren en getogen op Texel. Zij uit De Cocksdorp, hij zoon van een Wieringer schipper met handelsgeest. Als beurtschipper op Amsterdam vervoerde zijn pa onder meer de vaten waarin het bier werd gebracht dat hij later verhandelde als agent van de Heineken brouwerij. "Mijn moeder begon een kleine slijterij. In de jaren dertig werd de dijk verhoogd, er zaten hier de hele week dijkwerkers. Die lustten na het werk wel een borrel. Het waren goeie klanten."
Toen Cor, geboren op het Schilderend, van de Ulo kwam wilde hij naar de Zeevaartschool. "Maar ik droeg een bril en werd niet toegelaten. 'Wat ga je dan doen?', vroeg mijn vader. "Eén ding: ik wil je niet voor de poten!' Toen ben ik naar het Lyceum in Den Helder gegaan." 's Avonds ging hij naar dansles, waar ook Betty van Egmond kwam. Hoe zij precies aan elkaar zijn gekomen, weten ze niet meer. Zij: "We vonden elkaar blijkbaar wel leuk." Dat moet. Want toen Cor na twee jaar dienstplicht had vervuld en van de Dokter Wagemaker aan wal stapte, wilde hij zo snel mogelijk met haar trouwen.
Met de toename van het toerisme, groeide ook het bedrijf. Cor werd in 1954 firmant en ging de groothandel runnen, gevestigd in wat nu De Stal aan de Kogerstraat is. Waar het pas getrouwde stel ook ging wonen. Het huwelijk had ook een keerzijde. Betty: "Als je trouwde moest je je baan opgeven. Ik werkte bij Bakker's IJzerhandel en moest stoppen. Dat vond ik best jammer." Geen baan, maar in het familiebedrijf wel werk in overvloed. "Ik richtte bijvoorbeeld de etalage in van onze slijterij." Ook het gezin – ze kregen twee zonen en een dochter – vroeg aandacht.
Cor beschikt over veel handelsgeest. Het bedrijf bleef groeien. Maar in de jaren tachtig keerde het tij, het faillissement van de groothandel ging het stel niet in de kouwe kleren gingen. "Gelukkig hielden we de slijterij over." Hij bleef kansen zien, zoals de overname van het drankje Kees Boontje. Een overname van de Eerste Texelse Advocaatfabriek had een onverwachte bijvangst. "In een lessenaar vond ik een boekje, met daarin het recept van een kruidenbittertje." Het vormde de basis van Juttertje, uitgegroeid tot een succesverhaal. Nog maar onlangs deed Cor de aandelen hiervan over aan zijn kinderen, die hem wijselijk laten aanblijven als directeur. Vrijwel dagelijks is hij in te vinden in het bedrijf aan de Maricoweg.
Altijd in de weer. Een jaar of 25 zat Cor in het bestuur van de MAB Club, hij stond aan de basis van de Kartingbaan en was lang betrokken bij Echt Tessels Product. En hij sleutelde eigenhandig de Ford oldtimer in elkaar. Zij: "Maar met eten zorgde Cor altijd dat hij op tijd thuis was." Ook als de burgemeester het stel komt feliciteren. Trots tonen ze de foto's van alle klein- en achterkleinkinderen.