Ik rij de eerste pont af, het is nog roetdonkere nacht, en mistig, bah. Ik tuur naar de weg, ruitenwissers zwiepen heen en weer. "Doe je voorzichtig", klinkt het nog na in mijn oren. Ik zoek de strepen als leidraad in het donker. Het kost inspanning, de radio maar aan en de lijnen volgen.
De witte strepen zijn een zegen op de weg. Het is een leidraad, helemaal als er weinig licht en zicht is. De gedachten gaan, en ik kijk op de klok van de TomTom. Hoe laat zal ik in Oldebroek zijn? Op de Afsluitdijk wordt het zeuren, er is maar één baan en het tegemoetkomende verkeer, schijnt in mijn ogen. Ik heb moeite me te concentreren op het streepje van de weg.
De kleine meid is natuurlijk blij, zit te springen, als oma komt. Ze kreeg een boekje van Sinterklaas in de schoen, ze is gek op voorlezen. Wat geeft Sint dit jaar, welke grote, kleine, mooie, zelfgemaakte cadeaus staan op de verlanglijstjes? Manlief vroeg het boek van de Boomen. Ik heb er zelf stiekem in zitten lezen. Mooie persoonlijke verhalen, mooie foto's.
"Ik weet nog goed dat er een nieuwe motor in de kotter kwam. Alles moest nauwkeurig worden afgesteld en Martien kwam aan boord. Het klokken van de motor is een secuur werkje. Alles moet heel nauwkeurig in een lijn staan. De krukas van de motor moet recht voor de koppeling staan. Op honderdste millimeter", benadrukt manlief.
Witte strepen zijn een zegen op de weg
"Martien Boom is echt een vakman, elke keer dook hij weer met het zweet op zijn kop de machinekamer in. Toen de inspectie kwam om alles te keuren, zei de inspecteur: "Zulke nauwkeurige afstellingen zien we zelden."
Het was een compliment, maar voor ons vooral een cadeau. Een cadeau waar je heel lang blij mee bent. De motor van de kotter bleef jarenlang lopen als een zonnetje. Sterker, hij loopt nog."
Ik ben de drukte voorbij en zie het gezicht van de kleindochter voor het raam. Zoonlief gaat gauw aan de arbeid. Het is een man van de klok. Nauwkeurigheid is ook in zijn vak de spil, de as waar het om draait.
De mensen met de gouden handen, de wereld heeft ze nodig, misschien wel meer dan we beseffen.
Floor komt met het gouden boekje van de Sint aan geskuufeld. Op de eerste bladzij staat een streepje. Dit boek is van… Ik pak mijn pen uit de tas. Laat ik dan ook de puntjes op de i zetten.