Ds. Anne Kooi, de nieuwe predikant van de protestantse gemeente Waal-Koog-Den Hoorn:
Ds. Anne Kooi, de nieuwe predikant van de protestantse gemeente Waal-Koog-Den Hoorn: "Mooi onderdeel uit te mogen maken van deze geschiedenis." Foto: Gerard Timmerman

Samen een geschiedenis beginnen

Ze voelt zich aangesproken door het eiland, maar ook door Texelaars die ze heeft ontmoet. "Geen grijze massa, sterke persoonlijkheden. Dat mag ik wel", vertelt Ds. Anne Kooi, de nieuwe predikant van de protestantse (PKN) gemeente Waal-Koog-Den Hoorn.

Ze heeft nog geen kans gehad de verhuisdozen uit te pakken als de krant op bezoek is. We spreken haar in de pastorie aan het Hoge Achterom. Een statig pand in een schilderachtige omgeving met op steenworp afstand het Hoornderkerkje. Opgericht in 1425. Een historische plek. "Het is mooi om deel uit te mogen maken van die geschiedenis." Die begint officieel zondag 1 december in het Hoornderkerkje, waar om 16:15 uur de dienst van verbinding met de nieuwe predikante begint.

Veelzijdig

De PKN haalt een dominee met een veelzijdige carrière binnen. Haar eerste baan was bij IKON Radio, waarvoor ze reportages maakte. "Daarna ben ik in Gelderland arbeidspredikant geweest. Zo heb ik onder meer de landbouw goed leren kennen. In die tijd speelde de mond- en klauwzeercrisis. Die leverde naast veel stress en verdriet ook theologische vragen op. Boeren zeiden bijvoorbeeld dat het afmaken van dieren waartoe ze werden gedwongen raakt aan de Schepping. Het is maar de vraag of je dat zo makkelijk kunt zeggen over het ruimen van dieren. Daarvóór werden ze namelijk naar de slacht gebracht. Wat bedoel je met de Schepping? Dat gaat ook over de vraag: hoe kijk je naar de werkelijkheid? Schepping en natuur is bijvoorbeeld niet hetzelfde, maar zijn twee aparte begrippen. Het gaat er om dat je eerlijk en authentiek met dat soort vragen omgaat."

Spiegel

Het zijn roerige tijden. Ze ziet een parallel met het verleden. "Wat met Jezus is gebeurd houdt ons een spiegel voor. Het doet ons nadenken over hoe we zelf bezig zijn. Velen werden medeplichtig aan zijn dood: het religieuze systeem (de kerkleiders), de overheid (de Romeinse bezetting), het juridische systeem functioneerde niet (geen advocaat) en de omstanders. Je ziet hoe mensen zich lieten verleiden. Het geeft ons te denken hoe wij zelf functioneren. Zijn wij vatbaar voor populaire meningen, houden we ons gedeisd uit angst voor reputatieschade? Als predikant kijk ik samen met de mensen in de spiegel en is het mijn taak dingen vanuit het Woord aan de orde te stellen.

Het voordeel van de kerk is dat mensen uit verschillende invalshoeken met elkaar in gesprek kunnen gaan. Anders dan vanuit een organisatie die naar een bepaald belang kijkt, zoals landbouw, natuur of andere bedrijven. De kerk is een platform voor mensen die elkaar daar kunnen ontmoeten vanuit hun mens-zijn."

Hiervoor zat ze in Brussel. "Ik ben daar acht jaar predikant geweest bij de VPKB, een kleine protestantse zusterkerk van de PKN. Misschien wel een voorbeeld voor de protestante kerk voor de komende jaren, want we zien allemaal de terugloop. Het kerkbezoek neemt af en er zijn moeilijk predikanten te vinden."

Het beroep dat de Texelse PKN gemeenschap op haar deed, kwam op een goed moment. "Als predikant ben je ook voorbijganger. Als ik naar mezelf kijk, verdeel ik het meestal in periodes van zeven, acht jaar. Dan weer iets anders. Erbij horen is niet de grootste kwaliteit van de predikant. Je trekt samen op met de mensen, maar wel vanuit een speciale invalshoek vanuit het evangelie en de Bijbel. Het is goed om op een gegeven moment naar een andere gemeente te gaan, omdat je er op de lange duur te veel mee vergroeit en te veel deel van het establishment uit gaat maken. Het is niet het evangelie van de predikant, het is goed als gelovigen het Woord horen vanuit verschillende invalshoeken."

Welkom

"Ik had direct een klik met de Texelaars die ik sprak en voelde me heel welkom. Dat is overigens iets anders dan je thuis voelen. We beginnen samen een geschiedenis. Het mag best dat je daar in het begin nog niet bij hoort. Maar als er de bereidheid is om elkaar goed te leren kennen, kan het niet anders of we gaan samen de weg op en de geschiedenis delen. Na verloop van tijd hoor ik er dan ook bij, hoop ik."