Wat ik zeggen wou

Paardenpaadje in Waalenburg

Enkele jaren geleden schreven wij, in het blad Leeftijd, over paardenpaadjes. Er zijn nog zo'n stuk of 7 รก 8 echte oude paadjes over of stukken daarvan. Het mooiste en langste stuk, ongeveer 1 km, ligt in Waalenburg, waar de boerderij De Voorzorg stond. Het eerste stuk lag er prachtig bij maar het laatste stuk is half begroeid door gras. Ik heb dat al eens aangekaard bij een medewerker van Natuurmonumenten, vooral de bijzonder historische waarde daarvan, net zoals de "plaats" van de verbrande boerderij De Hertenkamp. Die lag er ook zo mooi en nog geheel intact bij. Door de werkzaamheden in Waalenburg hebben ze die "plaats" met dumpers, vrachtwagens en kranen totaal kapot gereden. Daarna een betonnen fietspad eroverheen gelegd, zand erover en klaar, weg monumentje, doodzonde. Nu sprak ik afgelopen week, bij de in gebruikname van de pas gerestaureerde molen van het Noorden dezelfde medewerker en hij zei "ze zijn nu bezig het paardenpaadje op te knappen". Zondagmorgen ging ik op de crossfiets daar naartoe om een kijkje nemen. Tot mijn stomme verbazing hebben ze het eerste stuk helemaal afgegraven en vervolgens volgestort met gebroken puin om er een pad of weg van te maken. Weg paardenpaadje, weg cultuurhistorisch stukje Texel, komt nooit meer terug. Ik vraag mij nu af, welke medewerker van Natuurmonumenten, met zo weinig kennis van de Texelse culturele historie, heeft hier opdracht voor gegeven. Kan dit zomaar?

Willem Keijzer en Hillie Vlas

Naschrift:

Natuurmonumenten laat weten dat het paardenpaadje is opgerooid, maar dat de stenen zijn bewaard. Komende winter wordt het paardenpaadje gerestaureerd. Een oud karrespoor een stukje verder wordt met het oog op recreatief gebruik verstevigd met beton, zodat ook minder validen zich veilig kunnen verplaatsen.