Arthur Oosterbaan bekijkt met Marianne van Boxel, Wilma Laan en Erik van der Spek het schilderij.
Arthur Oosterbaan bekijkt met Marianne van Boxel, Wilma Laan en Erik van der Spek het schilderij. Foto: Jeroen van Hattum

"Ik voel aan schilderij mijn vader"

"Ik voel mijn vader aan dit schilderij", liet Marianne van Boxel, jongste dochter van de in 2001 overleden schilder Piet van Boxel, vrijdag weten bij de presentatie van een tot voor kort onbekend gebleven schilderij van haar vader.

Op het schilderij - tevoorschijn gekomen uit een appartement in Heerenveen - is een afbeelding te zien van De Muy in de jaren dertig. Piet van Boxel maakte het schilderij toen hij in 1936 en 1937 als dienstweigeraar een jaar lang bij boswachter Epe in De Koog in huis zat. Voor zijn vervangende dienstplicht moest Van Boxel onder meer schilderijen maken van natuurlandschappen op het eiland.

Dat leverde toen zes metersgrote schilderijen op die eind jaren negentig uit een kasteel in Leersum tevoorschijn kwamen. Die schilderijen werden destijds met behulp van een aantal Texelse bedrijven gerestaureerd, waarna ze op Texel terecht kwamen. Op die schilderijen is te zien hoe Loodsmansduin, De Slufter, De Bleekersvallei, de Westerduinen, De Geul en De Muy er in de jaren dertig uitzagen.

Het schilderij dat sinds kort bij Ecomare in handen is, is een stuk kleiner dan de zes grote schilderijen. Het kwam recent boven water in een appartement van mevrouw Van het Veer-Kelderhuis in Heerenveen. Zij overleed enige tijd geleden. Haar zaakgelastigde belde vervolgens naar Arthur Oosterbaan met de vraag of Ecomare interesse had in het schilderij. Het antwoord liet niet lang op zich wachten, maar vervolgens kwam de vraag of het teruggevonden werk ook daadwerkelijk van Piet van Boxel was. Zijn naam stond niet als signatuur onder het teruggevonden schilderij.

Onderzoek van Wilma Eelman bracht uitkomst. Zij wist via fotograaf Pieter de Vries aan afbeeldingen van de zes grote werken van Van Boxel te komen, waarna ze secuur aan het vergelijken sloeg. Haar conclusie: het teruggevonden schilderij is het 'kleine zusje' van het grote schilderij van De Muy dat Van Boxel in de jaren dertig maakte. Uit de erfenis mevrouw Van het Veer kwamen ook portretten van de heer en mevrouw Epe tevoorschijn en een fotoboek van de Epelaan in de jaren zeventig. Van het Veer was in de verte familie van Epe.

Eelman bracht in herinnering dat Van Boxel in de jaren dertig aanvankelijk gewoon zijn dienstplicht had gedaan, eigenlijk alleen nog een herhalingsoefening van drie weken moest doen, maar dat principieel weigerde vanwege het opkomend fascisme in Europa. Hij werd niet bepaald slechter van zijn jaar op Texel. Van Boxel maakte portretten van mensen, had het goed bij boswachter Epe en hij ontmoette Guurtje Zuidewind met wie hij trouwde en vier kinderen kreeg. Marianne van Boxel, de jongste dochter, zei vrijdag ontroerd te zijn dat het onbekende schilderij was opgedoken en dat er van lieverlee meer bekend wordt over haar vader als kunstschilder. "Er was vroeger een vader en een kunstschilder. Ik had een goede band met hem als vader, maar ik wist bijna niets van hem als kunstschilder." Het voelde volgens de jongste dochter, die aan de overkant woont, goed om in de nabijheid van het teruggevonden schilderij te zijn. Ze zei letterlijk haar vader te kunnen voelen. Ze bracht ook in herinnering hoe haar ouders eind jaren negentig terugkeerden naar het eiland wat voor haar moeder erg prettig was.

Van de zes metersgrote schilderijen van Van Boxel hangen er drie in het kantoor van Staatsbosbeheer (Loodsmansduin, De Slufter en De Bleekersvallei). Het grote schilderij van De Muy hangt bij de firma Tatenhove, het grote schilderij van De Geul bij Catharinahoeve en het grote schilderij van de Westerduinen is bij Wageningen Marine Research in Den Helder.

Tatenhove, Catharinahoeve en het Rijksinstituut voor Natuurbeheer (oude voorloper van Wageningen Marine Research) hielpen in de jaren negentig met de restauratie van de zes werken. Er is vermoedelijk nog een zevende metersgroot schilderij van Van Boxel, maar dat is tot nu toe spoorloos. Het 'kleine zusje van De Muy' wordt opgenomen in de collectie van Ecomare, maar de schenking wordt nog niet aan het publiek tentoongesteld. Daarvoor moet het werk eerst een restauratie ondergaan.