'Echt fantastisch hoe je hulp krijgt'
Wat is je favoriete plek op Texel?
De bossen, het strand en De Slufter. Ik vind het heerlijk om in de bossen te wandelen en we hebben een strandhuisje bij paal 15.
Hoe ben je op Texel terecht gekomen?
Dat gebeurde, nadat ik mijn man Jan Dijker tijdens een vakantie op Texel in een kroeg tegen het lijf was gelopen. Dat is nu 37 jaar geleden. Ik riep vroeger toen ik klein was tijdens een vakantie op Texel al tegen mijn moeder dat ik later op Texel zou gaan wonen en dat is dus ook gebeurd. Ik ben eerst getrouwd geweest met een man uit Utrecht waar ik geboren ben, maar hij is overleden als gevolg van een spierziekte. Jan en ik hebben vroeger op Halfweg gewoond, later hebben we aan de Schansweg gewoond en tegenwoordig wonen we aan de Kogerstraat op een prachtige plek met een tuin en een schuur.
We zien hoe jongelui langer bij hun ouders moeten blijven
Wat voor werk heb je gedaan?
Toen ik nog in Utrecht woonde, ben ik ziekenverzorgster geweest. Ik heb daarvoor een opleiding gevolgd in Hilversum en daarna ben ik als ziekenverzorgster in een verpleeghuis in Utrecht gaan werken. Toen de kinderen geboren waren, wilde ik meer thuis zijn en ben ik taxi gaan rijden voor het vervoer van gehandicapte kinderen. Ik heb in de avonduren ook wel eens studenten van Nijenrode met de taxi vervoerd, maar daar bewaar ik wat mindere herinneringen aan.
Wat doe je allemaal als vrijwilligster?
Ik help mee in De Hollewal. Ik ga soms wandelen met mensen uit het verpleeghuis en ik help mee bij de koffie. In het verleden organiseerde ik met Liesbeth Kikkert gezellige avonden in het verpleeghuis, maar dat moest op een gegeven moment anders. Daarnaast ben ik al jaren vrijwilligster bij het zwemmen van het Maartenhuis op dinsdagochtend in Calluna. Dat is ook ontzettend leuk om te doen.
Hoe ga je om met tegenslagen in het leven?
Daarvan heb ik er behoorlijk wat gehad in het leven, met meerdere familieleden met een spierziekte. Mijn dochter is aan een spierziekte overleden en twee kleinkinderen hebben eveneens een spierziekte. Het beste is toch altijd maar optimistisch te blijven denken, dat werkt uiteindelijk het beste.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Als gemakkelijk en vooral zeer behulpzaam. De afgelopen tijd ben ik met Jan veel in het ziekenhuis geweest omdat hij ziek is en we hebben van alle kanten hulp gekregen. Een vriend van Jan heeft al die tijd voor de dieren gezorgd, er is voor ons huis gezorgd en we zijn regelmatig gehaald en gebracht naar het ziekenhuis. Het is echt fantastisch hoe mensen je op zulke momenten kunnen helpen.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
De rust en de ruimte zoals we die kennen.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Het zou mooi zijn als er wat meer woningen bijkomen, zodat jongeren op Texel op zichzelf kunnen wonen. We zien het in de vrienden- en kennissenkring dat de jongelui langer bij hun ouders blijven wonen of dat zij naar de overkant moeten gaan en dat vind ik jammer.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
De parkeerplaatsen in Den Burg. Je ziet bijvoorbeeld bij Albert Heijn hoe mensen daar rondjes aan het rijden zijn met de auto om maar een plekje te vinden. En uiteindelijk zie je ze dan verderop terecht komen bij het parkeerterrein aan de Welkoop.
Wie verdient een grote pluim op Texel?
Al onze vrienden die ons de afgelopen tijd geholpen hebben. Die verdienen echt een hele grote pluim.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
Laat ze maar komen, laat ze genieten van de rust en de ruimte die we hier hebben.
Wat doe je over vijf jaar?
Hopelijk gezond zijn en doen wat ik nu ook doe.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Thijs Witte. Hij heeft de afgelopen tijd de pony's van Jan verzorgd.