Gevoel dat je één bent met de zee
Wat is uw favoriete plek op Texel?
Dat zijn er meerdere, Texel is zo mooi. Maar het allerliefste lig ik in de zee bij paal 28. 's Morgens vroeg als er nog niemand is, die stilte, ruimte en dan de zee induiken, mijn hoofd onder water en dan het gevoel hebben dat je één bent met de zee. Daar word ik zo gelukkig van. Dan zwem ik met een stralende lach rond.
Hoe bent u op Texel terecht gekomen?
24 jaar geleden kregen mijn man Jurjen, onze dochter Carilijne en ik een ernstig auto-ongeluk bij Valance in Zuid-Frankrijk. Dit heeft zo'n impact op mij gehad dat ik nooit meer die kant op wilde. Toen viel mijn oog op Texel. Zo zijn we in 1996 voor het eerst op vakantie naar de Sluftervallei gegaan. We wilden nooit meer weg. Jaren geleden heb ik tegen Annemiek Boon gezegd: als er ooit iets met je schoonouders gebeurt en het huis komt te koop, wil je ons dan bellen.
Mooi om te zien dat mensen trots zijn op het werk dat zij doen
Wat was voor u de aanleiding om naar Texel te verhuizen?
In 2014 zei mijn vader op zijn sterfbed: ik maak mij zorgen om Carli, zij moet haar eigen leven gaan leiden. Heel kort na zijn sterven, werden we gebeld door Nico dat het huis te koop kwam. Dat was schrikken, een hele verandering en we moesten snel beslissen. Nadat we het gezien hadden, was het ons duidelijk: dit is zo'n mooie plek dat komt niet voor niks nu op ons pad. Zo zijn we op Texel gaan wonen, vol dankbaarheid dat dat nu echt waarheid is geworden. Dat Texel ook afscheid nemen is, is niet altijd makkelijk met onze dochter aan de overkant en Jurjen die vaak naar de overkant moet om te werken. Gelukkig heeft mijn zuster Wilma nu een recreatiewoning op De Krim waardoor we de familie best vaak zien en dat is fijn.
Wat voor een werk doet u?
Ja, wat is werk he? Het woord werk staat voor: werken is het aanbrengen van wenselijk geachte veranderingen in de omgeving door menselijke activiteit. Dit doe ik door alles te beschilderen wat ik tegen kom; stukken hout, tafeltjes en linnen doeken. Ik ben een kunstenaar en schilder verhalen, gedachten en dat wat ik voel. Iedere nieuwe dag werk ik door contact te hebben met mezelf en de ander en ik zal je zeggen: dat is hard werken, maar het wordt goed betaald in fijne gesprekken, een glimlach en dankbaarheid.
Wat doet u naast u werk zoal op Texel?
Ik geniet van de natuur en van de stilte en ik zwem en zwem in de zee, mmm heerlijk. Daarnaast ontvang ik familie en vrienden en ga iedere maandagavond gymmen in het Eierlandse Huis met een leuke groep mensen onder de bezielende leiding van Anneke Hoogenbosch. Verder ben ik secretaris van kunstenaarsvereniging Zout en zwem ik haha.
Wat heeft u eerder aan de overkant gedaan?
Dat is teveel om op te noemen van badjuffrouw tot doktersassistente en na een opleiding bij Artibus uiteindelijk in de kunst. Maar de laatste 15 jaar ben ik naast de kunst mantelzorger voor mijn ouders geweest.
Hoe ervaart u de mensen op Texel?
Ik vind de mensen over het algemeen hartelijk en dat ze veel voor elkaar over hebben. Er heerst een groot saamhorigheidsgevoel. Ik verbaas mij altijd weer dat als je iets vraagt je zo'n openhartig antwoord krijgt of haha helemaal geen antwoord. Ja, ik ervaar een mooie pure schoonheid in de mensen op Texel.
Wat moet er op Texel blijven zoals het is?
De stilte en de rust, maar daarnaast ook de heerlijke feesten die er georganiseerd worden zoals Wad 'n Concert en Caribbean on the Beach bij paal 28. Wat geniet ik ervan om uren in alle vrijheid buiten te kunnen dansen en te mogen zijn wie ik ben.
Wat zou erop Texel anders mogen?
Als ik mij tot De Cocksdorp beperk, dan vind ik het zonde dat er voor de leegte die er is ontstaan door de verhuizing van de Plus nog geen oplossing is gekomen.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Dat er een mogelijkheid komt voor de ouderen om in hun eigen dorpen te kunnen blijven wonen en ik heb daar wel ideeën over.
Waar kunt u zich op Texel over verbazen?
Ik vind het zo mooi om te zien dat veel mensen op Texel zo trots zijn op het werk dat zij doen. Dat ze bevlogen zijn, dat er persoonlijke contact is en dat ze er zijn als je ze echt nodig hebt.
Wie verdient er een grote pluim op Texel?
Ik vind dat veel mensen op Texel een pluim verdienen. De vele vrijwilligers en mantelzorgers. Maar voor mij persoonlijk wil ik onze buren (de familie De Graaf) een grote pluim geven voor de manier waarop ze ons als buren hebben ontvangen en voor hun hartelijkheid en hulpvaardigheid.
Hoe kijkt u tegen het toerisme aan?
Het toerisme brengt levendigheid en banen, zonder het toerisme zouden we in De Cocksdorp niet zo'n mooie supermarkt hebben. Toch voelt het ook dat de balans weg is en dat hetzelfde aantal mensen veel meer werk te doen heeft. Wat de oplossing hiervoor is, weet ik ook niet helaas. Verder zou ik het fijn vinden als er bij de boot voor de toeristen een lijst met verkeersregels wordt gegeven. Het door onze Duitse vrienden plotseling stoppen voor fietsers en/of een mooi plaatje of fietsers die midden op het fietspad staan om even te kijken hoe ze zouden gaan rijden, het geeft mij aardig wat schrik- en stressmomenten. Niks ontspannen rijden op Texel, je moet constant alert zijn.
Wat doet u over vijf jaar?
Met de dag leven is een grote uitdaging voor mij. Dus ik hoop dat ik over 5 jaar nog meer ieder moment de dankbaarheid mag voelen om op Texel te mogen leven.
Wie zou u graag in een volgende Eiland van… willen zien?
Marion de Graaf, ik heb haar via haar vriendin Annie, die altijd op ons huis past als we op vakantie gaan, leren kennen. Afgelopen winter heeft zij schilderlessen bij mij gevolgd en heb ik zoveel bewondering voor haar gekregen. De manier waarop zij in het leven staat, in de spiegel durft te kijken en ondanks tegenslag de zegeningen blijft tellen. Marion de Graaf is voor mij een stralend zonnekind.