Wat ik zeggen wou
Maatschappelijk
Op Texel maken we al jaren samen het verschil. Als er een maatschappelijk probleem is, dan proberen we er met elkaar een oplossing voor te bedenken. Zo kan er in mijn beleving gemakkelijk iets gedaan worden aan het huidige leenstelsel van de studiefinanciering en het personeelstekort op het eiland. Vroeger maakte ik gebruik van een Keesomfonds, wat ik met de kroeg gemakkelijk kon terugbetalen. Waar het nu om gaat is, dat onze Texelse jeugd eigenlijk het leven in zou moeten gaan zonder studieschuld ongeacht of je rijke of arme ouders hebt, zodat ook zij in aanmerking komen voor een hypotheek als ze dat willen. Mijn voorstel is: creëer een fonds, waarmee na de studie de studielening afgelost kan worden met een soort sociale dienstplicht in de Texelse zorg of in het onderwijs, vergelijkbaar met het loon van een volwassene. Dat heeft vele voordelen. De kennis komt terug naar Texel. Er is behoefte aan op Texel. De eerder genoemde hypotheek en de zorg worden ontlast. Je kan als gemeente de zorginstelling vragen of verplichten een aantal van deze jongeren op te nemen, want nu wordt de aandacht aan zieke, invalide of oudere Texelaars door het geld en de vrijwilligers bepaald. Er wordt al jaren bewezen dat de door de politiek zo gewenste marktwerking een groot fiasco is geworden. Een ingevoerde sociale dienstplicht zou extra aandacht opleveren, die de marktwerking zeker niet biedt. Zijn de banen op, dan kan je nu al aan bijvoorbeeld de horeca vragen dit in de zomer voor hun rekening te nemen. De meerderheid van de Tweede Kamer is voor het afschaffen van het leenstelsel, maar dat verandert op zijn vroegst pas over drie jaar. Laten we het voor die tijd op zijn Texels oplossen.
Ed Stiekema,
Den Burg.