De kant langs
Bloot
"Onnodig seksistisch, geheel uit toon met de rest en met wat we gewend zijn van uw krant." Zo reageerde iemand op de foto van de halfnaakte dame prominent voorop de Vakantiekrant van vorige week. Intern was er hier vooraf al het nodige over te doen geweest, maar uiteindelijk was de foto blijven staan. Met als gevolg telefoontjes, mails en appjes naar deze redactie, die hier overigens geen rol in had gespeeld.
Welbeschouwd was er op de foto niets aanstotends te zien. Het was meer de pose die maakte dat de foto meer in aanmerking komt voor Panorama dan voorop zo'n toeristisch familieblad. De heftigheid van de reacties heeft wellicht ook wat te maken met de veranderende tijdgeest. Zoals er nu over bloot wordt gedacht, of pakweg een jaar of dertig, veertig geleden.
"Vera is veilig op De Hors", stond in 1969 bij de foto van een 17-jarige Texelse jongedame, poserend op De Hors. Weliswaar in bikini, gesponsord door een plaatselijk modehuis, maar toch. Zou daar tegenwoordig, het tijdperk van #metoo, anders naar worden gekeken?
Of de reportage uit 1982, over de Texelse missverkiezingen, waarbij presentator Ron Brandsteder poseert met de winnaressen in badpak. Heel beschaafd. Zeker voor die tijd, toen op het strand topless dames meer regel dan uitzondering waren. Iets verderop, op het nudistenstrand, zelfs poedelnaakt.
Texelaars, ook politici, deden over het algemeen niet krampachtig over de naakstranden. Zo er al sprake was van reserve, werd die gevoed door de gedachte dat het misschien toeristen zou afschrikken. In 1987 verscheen een spraakmakende foto in deze krant. Van drie naaktlopers met bleke billen bij het bassin van Ecomare. Toen heette dat nog Natuurrecreatiecentrum (NRC). Die naam zorgde voor verwarring. De zeehondenopvang kreeg namelijk ook wel eens bezoek van badgasten die dachten dat het een plek was voor naturisten. Reden voor de toenmalig directeur een wedstrijd uit te schrijven voor een andere naam. Bij nadere bestudering zag ik overigens dat de blootfoto niet echt is, maar in de donkere kamer gemonteerd.
In 1990, ik werkte net bij de krant, gonsde over het eiland dat het hele team van Playboy bij Willem Ham in het Kompas was neergestreken. Ik repte mij er heen, maar niet voordat ik had gecontroleerd of ik voldoende rolletjes voor mijn camera mee had. Want een foto van zo'n sexy Bunny zou niet misstaan in de krant. Maar ter plaatse geen schaarsgeklede dames, echter louter uitgedroogde heren, nippend aan een glas whisky.
Jaren later kwam het er toch van. Jan Heemskerk, oud-hoofdredacteur van de Playboy en door Theun de Winter met het Texelvirus besmet, was hier komen wonen. Hij wilde op mijn verzoek wel een keertje gasthoofdredacteur van de Texelaar zijn. Het leverde een gedenkwaardige krant op, met - onvermijdelijk - een blote dame op de voorpagina.
Reacties liepen uiteen, sommigen spraken er schande van, maar Leo Visser van Nieuweschild, ook bekend als Leo de Boxer, de zeebonk die er vooraf lucht van had gekregen dat er "blote wijven" in de Tesselaar zouden komen, reageerde bij het openslaan van de krant teleurgesteld. "Het stelt hillegaar niks voor. Allien maar een paar blote tieten…"
Gerard@texelsecourant.nl