Zon, gezelligheid en Texelse bands
Maar zelden zal in de aanloop naar Strenderpop Buienradar zó vaak zijn geraadpleegd. De sombere vooruitzichten werden bij het naderen van het festival zaterdag gelukkig steeds gunstiger, rond de middag klaarde het op en scheen de zon volop tijdens de 28ste editie van Strenderpop.
Geen vuiltje aan de lucht dus. Of het moet in de voorbereiding zijn geweest, toen de vrachtauto met bier en frisdrank 's morgens was komen vast te zitten in de hier en daar wat zompige grasmat. Reden voor speaker Jan Bloem het publiek op te roepen vooral te blijven drinken, om bij de aftocht van de wagen zondag niet nóg een keer vast te raken.
Aan dorst ontbrak het niet, de zomerse omstandigheden waren er mede debet aan dat gulzig werd gedronken uit de traditionele flesjes. Kinderen loerden op lege flesjes, die met het verzamelen van het fust een mooi zakcentje verdienden en er zo voor zorgden dat er niets achterbleef. Al vroeg in de middag stroomde het terrein lekker vol. Vrijwel allemaal Texelaars, oud-Texelaars, familie en/of vrienden van bandleden waren er soms speciaal voor naar Texel gekomen. Het festival heeft trekjes van een muzikale reünie. Alom gezelligheid, bezoekers hadden veel te bepraten. In het publiek ook veel muzikanten die dit keer niet het podium betraden, goede voornemens voor deelname aan volgende edities waren er wel.
Een ontspannen sfeertje. Zoals die bezoeker die er voor het eerst was, en met de ervaring van Pinkpop vers in het geheugen het terrein opstapte. "Wat een heerlijk relaxed sfeertje hier." En zo waren er, naast de vaste schare bezoekers, meer die debuteerden als toeschouwer op Strenderpop. En die aangenaam verrast werden door de sfeer en de muziek. Het lijkt of steeds meer mensen Strenderpop weten te vinden. Jan van Dijk, ervaren vogelteller, schatte het aantal bezoekers rond een uur of zes op 1400. Met vermaak voor groot en klein. Kinderen konden hun creatieve ei kwijt in één van de kraampjes.
Maar uiteindelijk draait het op Strenderpop om de muziek. Twaalf bands speelden van 13:00 tot 21:00 uur in de Muzieknis. Het muzikale aanbod was zeer divers, van swampcountry tot jazz, bossanova's, popcovers, blues in allerlei variaties en toonaarden, akoestisch, rock, hiphop en rock'n'roll en ook werden eigen composities ten gehore gebracht. Strenderpop biedt een podium aan Texelse bands, die voor eigen publiek goed voor de dag willen komen. Te horen was dat de muzikanten zich goed hadden voorbereid. Gemiddeld lag de kwaliteit van de live muziek hoog.
De Phonetics, gelouterde Texelse muzikanten uit verschillende gelederen die elkaar muzikaal gevonden hebben, oogstten met eigen werk waardering bij een grote schare liefhebbers. Veel muzikanten hadden één optreden, Michiel Dijkman liefst drie. Solo in Banjo pickin foot tickin, met Jazz band Eline en met de countryband Club du mellomen. Just'n Case, overgebleven uit Overstag, overtuigde met herkenbare covers.
Gemiddeld lag de kwaliteit van de live muziek hoog
Onderscheidend en veelbelovend was het optreden van Jari van Dijk, die als Jerry Island eigen hiphop ten gehore bracht, wat bij een breed publiek in de smaak viel. Ongetwijfeld horen we er meer van. Hans Hopman, de Texelse rasmuzikant die op het punt staat zijn zevende CD met eigen nummers uit te brengen, maakte indruk met de fraaie liedjes die hij zingend, met gitaar en mondharmonica ten gehore bracht.
Door de wol geverfd ook de L-Stars. Zij oogstten veel waardering met oudjes als Dynamite van Mud, Hocus Pocus van Focus en andere klassiekers uit de rockgeschiedenis. Bluesselect, terugkerend gezicht op Strenderpop, dit keer met de nieuwe sologitarist Tjibbe Stelwagen uit Friesland, speelde rotsvast het genre waar we deze oudgediende van kennen.
Een thuiswedstrijd voor The GAF uit Oosterend. Wie heeft het?, zo'n fraai podium in eigen dorp. Ook wel weer spannend, want - zeker voor eigen publiek - wil je wat moois neerzetten. Het zou verleidelijk zijn dit optreden de hemel in te prijzen, liever hou ik het bij een welverdiende buiging voor mijn mede-muzikanten Mariëlle en Pieter. Samen optreden in zo'n ambiance is een mooie ervaring en op het enthousiasme van het publiek kunnen we weer een jaartje teren.
Vaste waarde op Strenderpop is ook Hip Shake, voor wie het spelen van Chicago Blues ongeveer gelijk staat aan ademen, eten en drinken. Waarbij ook in dit gezelschap het plezier voorop staat. Met als afsluiter wederom The Seniors, herkenbare rock'n'roll uit de tijd van de glimmende limousines, nozems en brommers, waarvan frontman Rob Kooiman zelf groot liefhebber is. Tijdens hun optreden gooide ook het publiek de remmen los.
Een klinkende uitsmijter, de kroon op een dag met een gemoedelijk sfeertje rond de Muzieknis, organisator Stichting Oosterender Pop kan terugkijken op een mooi festival, wederom zonder incidenten. Eigenlijk alles als vanouds. Of, zoals een liefhebber treffend omschreef: "Het mooie aan Strenderpop is dat het altijd hetzelfde is gebleven."
Gerard Timmerman