Van arbeidersjongen tot taxi-ondernemer
"Neem het leven zoals het komt en kijk niet te ver vooruit." Levensmotto van Henk Grootjen. Van "arbeidersjongen" werkte hij zich op tot de grootste taxi-ondernemer van Texel.
Henk Grootjen werd geboren in Wormerveer, telg uit een gezin met zes jongens. "We hadden werkelijk niets. We leefden in een huisje van vier bij zes meter en sliepen met z'n allen in een open ruimte onder het dak. Vader en moeder aan de ene kant, de jongens aan de andere kant."
Hij raakte al vroeg aan het werk en had diverse baantjes, bij een grote drankhandel, bij een transporthandel en in een spinnerij leerde hij spinnen.
In 1953 belandde hij voor het eerst op Texel, op vakantie bij zijn tante Leida van De Smulpot. Daar ontmoette hij Tinie Dekker, met wie hij trouwde. Het jonge stel kon voorlopig inwonen bij haar ouders. Uit dienst raakte hij aan het werk bij de firma RAB. Na een half jaar ging hij voor Jan Vlas als melkrijder aan de slag. Toen die stopte zag Henk een kans voor zichzelf te beginnen. Samen met Jaap Keijzer ("De Lord"), die bij Garage Dros werkte, ging hij op zoek naar een vrachtwagen voor melkbussen. Toen ze die elders vonden, bleken formaliteiten voor een lening bij de bank nog niet op orde. Keijzer had vertrouwen in Grootjen en schoot het voor. Zo kon hij van start. Achttien jaar lang, zeven dagen per week, 's zomers twee keer en 's winters één keer per dag, reed hij bij de boeren langs om de melkbussen op te laden. Daarover zei hij: "De fijnste tijd van mijn leven. Met name de contacten met de boeren." Tijdens een strenge winter raakte hij eens ingesneeuwd en zat twee dagen vast.
Grootjen ging lange werkdagen niet uit de weg. Overdag timmerde hij bollenkisten in elkaar en 's nachts hielp hij als walkapitein bij het lossen van een kokkelschip en het conserveren. In die tijd werkte hij twintig uur per dag. "Ik heb dat nooit erg gevonden. Uiteindelijk aten we er goed van." Zijn jongens werkten mee. Ook werkte hij als voerrijder voor Keyser & Co.
In 1974 nam hij het taxibedrijf van Nan Roeper over. Met vallen en opstaan en hard werken bouwde hij het bedrijf uit, onder meer met het bezorgen van kranten. 's Nachts rijden deed hij eerst alleen in de zomer, later het hele jaar door. Hij introduceerde een goedkoop tarief, gelijk voor iedereen, waarmee hij veel klandizie trok. Hij had ook bijzondere passagiers. Zoals een man die 's nachts nodig moest plassen. Hij stopte en wachtte tot hij weer terugkwam. Toen dat wel erg lang duurde, ging Grootjen maar eens kijken waar hij bleef. Hij vond hem uiteindelijk, maar moest hem wel uit de sloot vissen.
In juni 1993 was Taxi Grootjen, inmiddels geleid door zoon Gerry, één van de taxibedrijven achter de Teletaxi, die vervoer op maat bood, tegen een vaste prijs per stoel. Kort na de start trok Taxi Smidt zich terug en exploiteerde Grootjes de Teletaxi (later Telekom-Taxi) alleen. Het sloeg aan, in 1994 had de Teletaxi al 100.000 passagiers vervoerd. Taxi Grootjen deed het zonder subsidie. Het plan om passagiers van halte naar halte te vervoeren stuitte op weerstand van de NZH, in de rechtzaal trok Grootjen aan het kortste eind. Henk Grootjen had dienstbaarheid hoog vaandel en wilde passagiers een goedkope rit bieden. Echtgenote Tinie en de rest van het thuisfront hielpen hard mee in het bedrijf. Soms te goed van vertrouwen, ook zijn temperament bracht hem wel eens in problemen. Hij bleef veel langs de weg, zo reed hij de deurwaarder over het eiland en bracht nog lang kranten rond. Henk Grootjen overleed afgelopen dinsdag. Hij werd 85 jaar.