Toerfietsers rijden in dag Turnhout-Texel
Op de fiets kun je een eind komen. Zoals die veertien Texelse toerfietsers die zondagmorgen voor dag en dauw in het Belgische Turnhout op de racefiets stapten, het hele land doorfietsen om tegen half zeven in Den Helder op de boot naar Texel te stappen.
De rit van Vaals naar Texel in 2014 is uitgegroeid tot een jaarlijke traditie, onder auspiciën van de Toercommissie van Wielersport Texel. Nadien werden allerlei uithoeken aangedaan. Ritten voor rijders met een lange adem, tot dusver mannen en één vrouw: Els van der Meer. Ze had dit keer gezelschap van Marijke Stark. De Oosterendse reed in het verleden meerdere keren Vaals-Texel en zelfs van Parijs. Een ernstig ongeluk vijf jaar geleden leek een einde te maken aan haar fietscarriëre. Maar niets bleek minder waar. Ze revalideerde, klom weer op de fiets en, mede gestimuleerd door haar fietsmaten uit Strend, keerden de oude krachten terug. Zodanig dat ze het wel aandurfde zich aan te melden voor Turnhout-Texel.
In het gezelschap trof ze Vaals- en/of Parijsrijders van destijds, zoals Simon Appel, Jan Zijm, Loek van Vliet, Ton Domhof, Ruud Timmer en Leen den Braven. Andere renners waren Hans de Winter en Jack Schilling. Schilling fietst nog niet heel lang, maar heeft dus ook veel duurvermogen in huis. Verder Els van der Meer, Menno Goënga, Frank van der Linden, Cees-Aris Trap en Gerard Timmerman. Met in de bezemwagen het duo Gert Pansier en Albert Hoven.
Inrijden gebeurde op zaterdag, vanaf het station van Den Bosch waar de rijders waren uitgstapt, naar Turnhout, een eindje over de Belgische grens. Zo'n 115 kilometer, kris-kras door het Brabantse land, met een stevige wind tegen, al gaf de bebossing een aangename beschutting.
Volgens een oude traditie worden de broodnodige koolhydraten in een plaatselijk Chinees restaurant naar binnen gewerkt. De maaltijd kende een hilarisch verloop, maar, zo viel te concluderen, de kok van een professionele wielerploeg had het in kwaliteit niet kunnen overtreffen.
Weldoorvoed, maar soms nog wat slaperig doordat 's nachts met veel rumoer aan het spoor pal naast het hotel was gewerkt, beklommen de rijders 's morgens voor dag en dauw hun smalle zadels. Om vol goede moed door het Belgische landschap te toeren, dat pas uren later zou ontwaken. Om de grens met Nederland over te steken, waarbij Chaam werd aangedaan, bekend van de Acht van... Dit keer daar geen criterium, wel een jaarmarkt, met een omleiding die noodzaakte af te wijken van de zo zorgvuldig door Ruud Timmer uitgestippelde route. De oud-Oosterender, tegenwoordig woonachtig in Hoogwoud, had het hele traject vooruit verkend, regelmatig samen met zijn Frida. Dat pakte goed uit, rijders genoten van de route door fraaie landschappen, over dijkjes, langs vaarten, historische plaatjses, oversteken met pontjes andere bijzondere momenten.
De rit belandde al snel weer op het goede spoor, zoals het doorkruisen van de Belgisch-Nederlandse enclave Baarle Nassau. Met hier en daar een stop voor de broodnodige verversing werd in een stevig toertempo kilometer na kilometer verschalkt. Behoudens een buiteling van de meerijdende redacteur met een zachte landing in het struikgewas geen incidenten. Met naarmate de dag verstreek de overmijdelijke vermoeidheid, krampjes en gevoeligheden aan het zitvlak, maar waarbij iedereen na 260 km rond 19:00 uur gezond en wel de finish in Stayokay bereikte.