Mens kan veel meer aan dan ie denkt
Simon Appel is een duursporter in hart en nieren, 70 inmiddels, maar hij draait zijn hand niet om voor een stevige fietstocht. Met de dinsdagmorgengroep, waarmee hij, samen met Kees Koopman op kop deze week nog een kilometertje of 75 over het eiland afraffelde.
Geboren en getogen in Andijk, kind van sportieve ouders. "Moeder zwom, vader voetbalde. Ze hebben het sporten altijd gestimuleerd. In mijn jeugd voetbalde ik, schaatsen leerde ik in de strenge winter van 1963, toen de berg sneeuw boven de dijk uitstak. Mijn tweelingbroer fietste vanaf zijn 16e, ik ben op mijn 24ste gaan fietsen."
Wielervereniging
Op zijn 15e naar Texel verhuisd, toen zijn vader hier bij keuringsdienst NAK aan het werk ging. "Na een auto-ongeluk ben ik als therapie gaan fietsen. Ik werkte bij Lut (een handelsbedrijf) en sprak een man uit Zwanenburg. Hij zag mij op de racefiets en vroeg of hier een wielervereniging was. 'Dat zou toch wel mooi zijn.' Zo is het balletje gaan rollen." Van het één kwam het ander en zo belandde Simon in 1972 met Jan Zuidewind, Ig van den Berg en Peter Rijkers in het oprichtingsbestuur van Wielevereniging Texel, de voorloper van Wielersport Texel. "Ik zat er voor de jeugd. Ik trainde destijds jongens als Ron van Boven, Edo Kooiman en Albert Winter. We gingen naar jeugdwedstrijden en er werden wedstrijden georganiseerd op de Bernhardlaan. Daar deden soms 200 deelnemers aan mee." Op een trouwfoto poseren de drie jongens met hun racefiets, met daarachter de pasgetrouwde Simon en Nel.
Motor
Simon was motor achter menig wielerinitiatief. Actief betrokken bij heel wat evenementen. Als organisator, als deelnemer of – niet zelden - beiden. Grote festiviteiten, lange tochten of andere prestaties. Vaak haalden ze de krant, berichten die hij uitknipte en in een plakboek heeft bewaard. Zoals de foto van de eerste editie in 1977, waarop hij bloemen uitreikt aan de oudste deelnemer. Op de foto onder andere een piepjonge Simone Betsema. Op een andere foto staat hij als starter van de fietsdriedaagse. "We hadden destijds zo'n 900 deelnemers."
Verderop een foto van de toertocht Vaals-Texel. Simon was er bij toen in 1979 de eerste "monstertocht" van 345 km naar Texel werd gehouden, de afstand die in één dag werd overbrugd. "Ik woonde in de Warmoesstraat tegenover Martien van de Wetering van toen Taxi 2000. Het kwam een keer ter sprake en Martien bood aan mee te gaan als begeleider. Het groeide uit tot een traditie. Niet altijd ging alles van een leien dakje, in 1980 werden de renners bijvoorbeeld geplaagd door liefst 22 lekke banden.
Biefstuk
"Toen had je nog geen GPS, zoals nu. De route stond op de kaart. Het ging wel eens mis, waardoor het wel eens wat langer werd… Bij Amersfoort misten we eens ons koffieadres. Enkele rijders hadden te weinig eten en kwamen in problemen. Pas toen we bij Purmerend een flinke biefstuk hadden gegeten, reden we fluitend naar Den Helder."
Trainen gaat wat makkelijker als je doelen stelt
Maar het kon nog verder: Parijs-Texel. "Dat deden we in twee dagen. De eerste dag plensde het van de regen. Onze fietsen zagen er niet uit. Op het overnachtingsadres in Herentals (België) moest mechanicien Cees Ran, die ons samen met Leen van Elk begeleidde, uren sleutelen om de boel weer draaiende te krijgen. Gelukkig was het de volgende dag eendekukeltjesweer."
Triatlon van Almere
Luik-Bastenaken-Luik, Amstel Gold, al meer dan dertig keer de Elfmerentocht en een keer of tien streed hij in de Tour de Lasalle. Zijn grootste sportieve prestatie is toch wel de triatlon van Almere in 1995. "3,8 km zwemmen, 160 km fietsen en daarna nog een marathon (42,2 km) lopen. Ik trainde destijds met Mariska Koenders. Dan reden we aan de overkant een kilometer of 100 à 150 en dan nog een kilometer of 10 a 15 hardlopen. Uitgerekend de dag van de triatlon was er net een hittegolf: 30 graden. Er was van Texel een hele schare supporters mee, die dook het kanaal in, zó warm was het. Tijdens het fietsen kwam er een motor naast me, met daarop een arts. Hij begon tegen me te praten. Als ik wartaal uit zou slaan, moest ik naar de kant en eerst het water in. Maar ik hoefde het water niet in…"
Simon, toen de snelste Texelaar, volbracht de tocht niet in de beoogde 11 uur, maar door de hitte na 12.26 uur sporten in de brandende zon. Het volbrengen was een enorme prestatie. "Er waren dat jaar ontzettend veel uitvallers."
Herinneringen uit een ver verleden, gedocumenteerd in het plakboek en in leven gehouden door de medaille, prominent naast die twee die hij kreeg voor het volbrengen van de marathon. "Die van Amsterdam en Rotterdam, die ik samen met Mariska (Koenders) heb gelopen."
Doelen stellen
"Als sporter vind ik het leuk om doelen te stellen. Dan heb je wat om voor te trainen en wordt het makkelijker. Nel heeft me er altijd de ruimte voor gegeven. Al moet ik eerlijk zeggen, dat ik ook wel eens een beetje meer ruimte nam dan wenselijk was."
Hoe zit dat met die krantenknipsels? "Destijds was ik betrokken bij de organisatie van de verkiezingen van de Sportman en Sportvrouw van het jaar. Samen met Piet Roeper verzamelde ik knipsels over de kandidaten en maakten daar een boek van. Zo kwam ik op het idee dat ook over mezelf te maken."
Turnhout-Texel
Alle bestuurs- en organisatiefuncties heeft hij afgestoten, met uitzondering van die van de Toercommissie van Wielersport Texel. "Daar zit ook wat eigenbelang bij, want ik vind die lange ritten die we elk jaar houden zelf veel te leuk." Voor komend weekend staat de Turnhout-Texel op het programma, met veertien wielrenners. Zaterdag eerst warm rijden van Den Bosch naar Turnhout (België), zo'n 100 km en zondag terug naar Den Helder, een traject van pakweg 275 km. Samen georganiseerd met oud-Texelaar Ruud Timmer, nu woonachtig in Hoogwoud. "Ruud houdt niet van half werk en heeft het hele traject al voorgereden." In de bezemwagen, beschikbaar gesteld door Preventieservice, Albert Hoven en Gert Pansier. De rijders worden zondag met de boot van 18:30 uur terugverwacht, met als eindpunt Stayokay in Den Burg.
Gerard Timmerman