Horeca-icoon Sieme Rijk was een begrip in De Koog
Sieme Rijk, één van de kleurrijkste ondernemers uit de roemruchte Koger horecahistorie, is zaterdag 4 augustus op 82-jarige leeftijd overleden.
Sieme, echtgenoot van Rika Anema en vader van Wies, Ed en Monique, was van 1962 tot 1982 exploitant van cafetaria Veronica op de hoek van de Dorpsstraat en de Kaapstraat. Het pand, eigendom van de familie Wuis, werd in 1962 verbouwd tot cafetaria en Sieme en Rika kwamen uit Den Burg om de zaak te gaan exploiteren. Het werd een gillend succes, de zaak was een merkwaardige, maar succesvolle combinatie van café, cafetaria en restaurant. Als een gemiddeld mens net wakker werd, waren er in Veronica al tien trays eieren in de koekenpan gegaan voor uitsmijters, was de bessen- en oude jenever en grote glazen pils al in groten getale over de tap gegaan naar de kelen van dorstige Oosterburen, waren de eerste 60 poetsdoeken al richting wasmachine en dat alles met Sieme als schijnbaar onverstoorbaar rust- en middelpunt. De bar van Veronica was een pleisterplaats voor veel Kogers. Sieme begroette ze met: "Hai, weet je nog wat?" En dan vlogen de nieuwtjes, roddels en onzin over de bar. De zaken liepen goed. In 1982 gooide Sieme de bierspatel erbij neer. Na een meningsverschil met zijn huurbaas stopte hij met Veronica. Om de tijd te doden ging hij Piet van Duivenbode helpen in zijn strandpaviljoen, maar er viel niet zo veel te helpen dus toen hij benaderd werd om "middagbarkeeper " in de Toekomst te worden, wilde hij "dat wel eens proberen". Vanaf de eerste dag dat hij met zijn karakteristieke bewegingen en intonatie achter de voorbar van de Toekomst stond leek het wel of hij er al jaren stond. Veel jonge gasten, vaak voor het eerst alleen op vakantie en logerend in het hotel van de Toekomst, beschouwden Sieme zo'n beetje als hun vakantievader. Hij had een geduldig luisterend oor en gaf vaak goedbedoelde adviezen terwijl hij drankjes inschonk. Maar ook veel van zijn oude Veronicaklanten schoven graag aan in de middag. Zijn trouwe Golden Retriever Nouschka nam hij altijd mee, die liep braaf naast hem als hij dagelijks op de fiets van Den Burg kwam en de hond ging dan lekker uitrusten in de open voordeur van de Toekomst. In 1990 was het afgelopen, Sieme hielp nog regelmatig bij Frans Pieterse in café de Karseboom in Den Burg en ging daarna samen met Rika van een welverdiend pensioen genieten. Sieme was een begrip in De Koog, met zijn droge humor en rake kwinkslagen kreeg hij regelmatig zijn gasten huilend van het lachen aan maar vooral onder de bar.
Tekst Rein Stam.