Drukte op straat
Ik me ergeren aan al die toeristen waar je tijdens het lopen/fietsen in het centrum van Den Burg vrijwel dagelijks in verstrikt raakt? Zelden! Kom nou!
Er is geen mooiere gelegenheid om jezelf midden in alle toeristische drukte te bekwamen in het bewaren van de rust of het opzetten van je vriendelijkste glimlach, terwijl de stoom in je oren borrelt. Er is ook geen mooiere gelegenheid in het leren behouden van een uitgestippelde koers om van A naar B te komen. Daar kan geen dure cursus tegenop. Je krijgt het hier allemaal gratis en voor niets van al die toeristen die vrolijk en onbekommerd van niets naar nergens door Den Burg slenteren.
Dat laatste voorop: de gemiddelde toerist heeft meestal ook echt niets in de gaten van het 'leed' van de gemiddelde Texelaar die niet aan het kuieren is, maar door de drukte van A naar B probeert te komen. Dat moet vooral zo blijven. Laat de toerist heerlijk slenteren met de blik op oneindig of gericht op een winkel dan wel een terras. Gewoon blijven doen! Dan baan ik me als bewoner wel mijn weg door de massa. En dan is het net als bij de spiraal van de vroegere shows van Willem Ruis: niet botsen en nergens tegenaan komen...
Val als toerist gerust volkomen onverwacht stil tijdens het lopen, maak op de gekste momenten wendingen van links naar rechts of doe iets anders raars op de openbare weg. Ik speel er graag op in om mezelf verder te bekwamen in die ijzeren glimlach, het bewaren van de rust, het behouden van de uitgestippelde koers of het nemen van beslissingen in een microseconde om 'rampen' en 'calamiteiten' te voorkomen...
Uiteraard krijg ik ook wel eens het 'heen en weer' als de zoveelste toerist vanuit het niets pal voor je poten stilvalt, maar dan tover ik gelukkig binnen een oogwenk de vriendelijkste glimlach op mijn gezicht, terwijl in gedachten de donderwolkjes even voorbij drijven. Neem het van me aan: je leert het hier allemaal letterlijk op straat...
Jeroen van Hattum :-)