Geen moment spijt gehad van Texel
Vertel iets over jezelf, je jeugd en je achtergrond.
Sinds 2004 woon ik met mijn gezin op Texel, ben 51 jaar en een geboren en getogen Groninger. 22 jaar getrouwd met Annerieke en heb 3 kinderen waarvan twee reeds naar de overkant zijn verhuisd voor hun studie. Al vanaf jongs af aan ben ik in aanraking gekomen met de watersport en toen ik op mijn 16e met het windsurfen in aanraking kwam was ik meteen verkocht… en heeft deze hobby veel invloed gehad op mijn verdere leven. Al 20 jaar kwam ik op Ameland en op alle andere Waddeneilanden en hier is de liefde voor de eilanden ontstaan. Volgens mij hebben veel Groningers iets met de zee en de Waddeneilanden en ik kom ze dan ook overal tegen als toerist en maar vooral ook als inwoners!
Waarvoor ben je naar Texel gekomen?
Om samen met mijn vrouw en onze kinderen een belofte in te lossen. Toen Annerieke en ik samen op Ameland werkten, heeeeeel lang geleden, maakten we al de belofte aan elkaar dat we ooit op een eiland zouden gaan wonen. Dan komt er een punt in je leven dat je geen excuses meer moet hebben om het niet te doen, ook al betekent dit dat je je werk, huis en vertrouwde omgeving vaarwel moet zeggen. De aantrekkingskracht van het leven en werken op Texel was zo groot… al was het in eerste instantie geen gespreid bedje met drie kleine kinderen zonder werk en vast onderdak. Maar door aan te haken aan het Texelse ritme hebben wij onze weg gevonden en geen moment spijt gehad.
Werken voor en met een diversiteit aan mensen
Wat voor werk doe je en wat is het mooie daarvan?
We hebben een buiten(water)sport bedrijf op het strand van paal 17, vooral gericht op groepen. Het mooie hiervan is het werken voor en met een diversiteit aan mensen, gecombineerd met de diversiteit van onze activiteiten en wisselende weersomstandigheden. Een zeer goed recept om heel veel mee te maken… Soms worden de verschillen tussen de mensen groter dan op hun eigen werkvloer, maar meestal verdwijnen de verschillen als sneeuw voor de Texelse zon.
Je ontmoet in je werk veel mensen. Hoe ervaren zij het hier?
Zij ervaren nog steeds veel rust, ruimte en vriendelijkheid ondanks dat ze zich in (grote)groepen over het strand en Texel verplaatsen. De toegenomen drukte op Texel beleven zij dus niet zo als wij. Dat zegt wellicht ook iets over de toegenomen druk en drukte aan de overkant?
Wat doe je naast het werk zoal op Texel?
Naast het gezinsleven probeer ik te ontspannen door hard te lopen, kitesurfen of als het weer het toelaat gewoon met een handdoek op het strand te liggen.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Er zijn zoveel fijne plekken op Texel, maar als ik er een moet kiezen is dat wel De Nederlanden richting De Muy, uitkijkend vanaf de Bertusnol. En s'winters hebben wij hier met de familie Roeper een "geheim" schaatsplekje.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
In de eerste plaats als mensen waar je van op aan kunt. En verder heb ik veel bijzondere mensen leren kennen die vooral onafhankelijk zijn van wat men van hen vindt.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
De mogelijkheid voor schoolreisjes! Het wordt voor scholen steeds lastiger om accommodaties te vinden, en die ook nog betaalbaar zijn zodat er budget overblijft om leuke dingen op Texel te doen.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Het parkeren bij het strand en rondom de dorpen, zie ook de tekst hieronder mbt tot waarover ik mij kan verbazen (lees verontwaardigen).
Zwerfafval op plekken ver weg van bewoond Texel, op de vreemdste plekken kom je het tegen. Een tijdlang nam ik alles mee wat ik zag, maar kreeg er een kromme rug van.
Waar kun je je op Texel over verbazen?
Dat de politieke visie, gericht op (strand)toerisme en de beleving en ervaring van de ondernemers/toeristen, nogal uiteen ligt. Zelf neem ik niet echt actief deel aan deze discussie/debat omdat ik het zo ingewikkeld vind van wat goed is voor Texel op de lange termijn. Mijn zwart/wit-karakter levert niet altijd een goede bijdrage aan discussies… haha.
Ook blijf ik mij verbazen dat badgasten in de zomer net buiten het bewaakte strand gaan zwemmen, ondanks de vlaggen en markeringen. Zie ook stukje hieronder.
Wat verdient meer aandacht op Texel?
De strandbewaking gedurende het voor- en najaar en op de zomeravonden. Doordat ik veel op het strand werk, zie ik dan te weinig toezicht, gastheerschap en voorlichting mbt het strand en de zee en teveel bijna-zwemongelukken.
Maar ook het vergemakkelijken van een terugkeer van met name jonge Texelaars naar het eiland na hun studie of werk aan de overkant verdient extra aandacht.
Wie verdient een grote pluim op Texel?
Dan kom ik snel uit bij Marcel Bakker. Hij heeft een eigen loonbedrijf en de beroemde gele shovel. Soms zie ik hem na een storm bij wijze van spreken op drie plekken tegelijk om alle strandslagen en strandondernemers te "ontzanden" en als ik dan op de Pontweg rij zie ik hem ineens weer midden in een weiland of op de weg met een grote aanhanger.
Hoe kijk je tegen het toerisme aan?
De motor van het eiland, die je heel goed moet onderhouden. Maar vind maar eens een goede monteur…
Wat doe je over vijf jaar?
Daar ben ik niet echt mee bezig, al zijn dan wel mijn kinderen de deur uit en zal het leven er anders uitzien denk ik. Het is niet zo dat ik in het "nu" leef, maar ik heb wel geleerd om niet zover vooruit te denken en vertrouw erop dat er dan wel iets zal zijn waarin ik mijn weg heb gevonden.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Mariska Koenders uit De Koog, een dame met het hart op de tong en haar hart op de juiste plek.