Edwin van Egmond en Kristian Kragt bij de Korverskooi. Linksboven één va de pijpen waar duidelijk wat moet gebeuren.
Edwin van Egmond en Kristian Kragt bij de Korverskooi. Linksboven één va de pijpen waar duidelijk wat moet gebeuren. Foto: Job Schepers

Buitenkansje natuurliefhebbers

Misschien wel één van de mooiste stukjes Texel, de Korverskooi nabij De Koog. Een paradijs in de bossen, een stukje vanaf de Ruigendijk. En tussen die bomen: de eendenkooi. Niet vrij toegankelijk, maar toch krijgt men nu de mogelijkheid om hiervan te genieten. Staatsbosbeheer zoekt namelijk vrijwilligers voor het opknappen van dit stukje cultuurhistorie.

Het is een oase van rust in de eendenkooi. Het enige geluid is afkomstig van konijnen, kikkers, vogels en vissen. "Hoor je dat geluid? Dat zijn de jongen van een havik. Dat hoge geluid wat je hoort is een zwartkop." Er zijn weinig geheimen voor boswachter Edwin van Egmond. Niet alleen als het gaat om de planten, vogels en de vissen. Ook over de eendenkooi weet hij veel te vertellen.

"De Korverskooi is al jaren niet meer in gebruik. Maar toen ik hier in de jaren negentig hielp, had je soms wel vijfhonderd eenden tegelijkertijd in de kooi. Nu willen we er uiteindelijk een educatieve kooi van maken. Waar we mensen rond kunnen leiden om ze te vertellen over dit stuk historie dat echt bij het eiland hoort. Er werden hier niet alleen eenden gevangen. Er werden bijvoorbeeld ook sneeuwklokjes gekweekt. Daar werd soms meer geld mee verdiend dan met de verkoop van eenden. Ook stonden er fruitbomen en werd er brandhout verkocht", vertelt hij. Als men goed kijkt, ziet men peren aan sommige bomen. "Een gieser wildeman", merkt Edwin op.

Ondanks het harde werk van boswachter Kristian Kragt moet er het nodige gebeuren. Als we over keurig gemaaide paden lopen, legt hij uit dat wanneer hij klaar is aan de ene kant, het aan de andere kant alweer te hoog staat. "Bovendien gaat het niet alleen om het maaien. Het onderhoud van de eendenkooi vergt veel mankracht. Op sommige plaatsen moet het gaas om de pijpen worden vervangen, er moet geschilderd worden, vangmechanismen moeten worden hersteld en de pijpen en de kooiplas zelf moeten ontdaan worden van riet en waterplanten als waterpest en hoornblad. Wij kunnen dit niet alleen, daar hebben we simpelweg te weinig mankracht voor en we willen dat de eendenkooi voor dit geslacht én het nageslacht behouden blijft."

Bij een blik op de vijver valt op hoe helder het water is. Moeiteloos kijk je naar de bodem en een wegschietende snoek is duidelijk zichtbaar, een flinke jongen. Het contrast met het opknappen voor 2014 is groot. Toen was de Korverskooi bijna verworden tot een vijver die meer weg had van een modderpoel. "Met het uitbaggeren is heel veel fosfaat uit het water gehaald dat er inkomt door eendenstront. Doordat het fosfaat weg is, doen de waterplanten het weer goed en die zuiveren het water. Maar als de waterplanten het te goed doen, groeien de vijver en pijpen weer dicht. Het houdt allemaal verband met elkaar", vertelt Edwin.

Staatsbosbeheer hoopt dat er een enthousiaste groep ontstaat die willen helpen bij het onderhouden van de eendenkooi. "We hebben zowel handige mensen nodig die wat kunnen repareren als mensen die gewoon zin hebben lekker te trekken en te sleuren in de natuur. Waterplanten verwijderen, de braamstruiken uit de vangpijpen moeten weg, er moet geharkt worden. Wij helpen natuurlijk mee. We kunnen het gewoon niet alleen. We willen bijvoorbeeld op woensdagochtend of middag en op zaterdag aan de slag. Je moet een leuke grote groep hebben, want niet iedereen kan altijd. Dat snappen wij ook. Maar wij hopen dat er een groep ontstaat die binding krijgt met de kooi."

Naast de eendenkooi bij De Koog zijn er nog een aantal eendenkooien op het eiland, deze zijn van Natuurmonumenten. "Ze zijn echt onderdeel van de Texelse historie. Eenden worden er niet meer gevangen. Maar alles is verder nog intact en je kunt dus laten zien hoe dat in zijn werk ging. Van de makhokken waarin wilde eenden 'kooitam' werden gemaakt tot de pijpen, kijkhutten en rietschermen. Dat mag niet verdwijnen", besluit Edwin.

De boswachters hebben geen woord te veel gezegd. De Korverskooi is een stukje Texel dat niet verloren mag gaan. Mensen met belangstelling voor vrijwilligerswerk in de eendenkooi kunnen contact opnemen via texel@staatsbosbeheer.nl.