Ploeteren
Het is weer eens zover, op een zonnige dag zit ik weer te zweten achter mijn laptop. Buiten schijnt het zonnetje, ik heb zin om buiten te zitten. Nee hoor, ik kan niet naar buiten. Iemand heeft bedacht dat je bij de studie Economie ook moet leren programmeren. Zit je dan de hele dag binnen terwijl het lekker weer is. Ik troost me maar met de gedachte dat het jaar bijna over is. En dan een zomer lang genieten van het lekkere weer, op het Texelse strand met een biertje in je hand. Het wordt weer een warme, droge zomer, dus een duik in het frisse zeewater zal niet overbodig zijn.
De zomers op Texel zijn altijd leuk. Gezellige drukte in de dorpen, Duitsers met fietshelmen op en massa's zonnebadende toeristen op het strand. Steeds aangesproken worden door mensen die je de weg vragen. De vele evenementen die georganiseerd worden, zorgen ervoor dat je je echt niet hoeft te vervelen. Overal toeristen die genieten van het er even tussenuit zijn. Vrijwel iedereen is vakantie aan het vieren.
Behalve de veelal onderschatte horecatoppers, meestal gewoon scholieren en studenten, die zich ervoor inzetten het iedereen zo veel mogelijk naar de zin te maken en daarvoor lange dagen maken. Ze zorgen er met elkaar voor dat het op de terrasjes erg gezellig is. Ze blijven altijd vriendelijk lachen, hoe vervelend gasten soms ook zijn. En hoe druk het ook is, ze doen er alles aan om je eten en drinken zo snel en lekker mogelijk klaar te maken. En dat betekent dat ze ongelofelijk hard werken voor hun geld.
Tja, dat is ook de zomer. Hardwerkende mensen in de toerismebranche. Het is maar wat je vakantie noemt. Hoe dan ook, ik heb nu al ontzettend veel zin in de zomer. Maar voor het zover is zal ik nog wel moeten ploeteren op saaie formules in Python, terwijl het zonnetje verleidelijk schijnt. Nog eventjes volhouden.
Martin van der Vlist