Lisette Gort bij de ingang van Hotel Het Uilenbos.
Lisette Gort bij de ingang van Hotel Het Uilenbos. Foto: Jeroen van Hattum

Gasten altijd in een vrolijke stemming

Wat is je favoriete plek op Texel?

Eigenlijk heb ik geen echte favoriete plek op Texel, ik vind heel het eiland fijn. De rust op het strand, bos en duinen, maar ook de drukte en de gezelligheid van Den Burg en De Koog. Heel Texel geeft me het "thuis" gevoel!

Geboren en getogen op Texel?

In 1967 ben ik geboren aan de Boodtlaan in De Koog, in dezelfde straat waar ik nu woon. Ik heb er dankzij mijn ouders een geweldige jeugd gehad samen met mijn broertje Sebastiaan. Naast ons woonden ome Wim en tante Tiny Lakeman (zus van mijn moeder) met neef Robert en nicht Evelien. Ook zij hebben een hele belangrijke rol in mijn leven gehad. Mijn wereld was klein maar heel gelukkig!

Mijn ouders verhuurden bungalowtjes en een paar kamers in ons huis, daarom was mijn moeder altijd thuis wat ik heel fijn vond. Dat was bij vriendinnen soms heel anders. Mijn verjaardag mocht ik vieren in een bungalowtje, dat was natuurlijk geweldig. Vriendinnen bleven slapen en er werd tot diep in de nacht lol getrapt .

Mijn ouders zijn de meest sociale, gulle en warme mensen

Uitgaan was natuurlijk ook super in De Koog. In het weekend kon je me vinden in De Toekomst en in De Beerekuil. Wonen tegenover het bos, de duinen en het strand was ook geweldig. Ik besefte toen al hoe mooi en fijn dat was.

Wat voor werk doe je?

Samen met Bert werk ik met heel veel plezier in Hotel Het Uilenbos. We doen dat met nog 14 dames die allemaal al heel lang bij ons werken. Daar voelen we ons heel rijk mee. Ome Martien (broer van mijn moeder) haalt de dames van de boot, want ze komen uit Den Helder. Neef Robert doet het onderhoud daar waar Bert er geen tijd voor heeft. Katy, de vrouw van Robert, helpt vaak achter de receptie. Mijn ouders draaien het hotel als wij op vakantie zijn en mijn broer Sebastiaan heeft het computerprogramma gemaakt om te kunnen verhuren. Ik durf dus wel te zeggen dat we een echt familiebedrijf zijn!

Wat is het mooie aan het hotelwezen?

De gasten die bij ons komen, zijn een weekendje weg of op vakantie, dus ze zijn altijd in een vrolijke stemming. We doen dit werk samen, Bert en ik, en we zijn dus ook de hele dag bij elkaar. Wat is er nou mooier dan de hele dag met iemand te zijn waar je van houdt. Ja, ik denk dat ik het mooiste werk doe wat er is!

Wat doe je naast het werk zoal op Texel?

Toerist zijn op ons eigen eiland. Een lekker ijsje halen bij Labora, af en toe uit eten in één van de vele restaurantjes en ik ga graag lekker naar het strand. Ieder jaar huren we met mijn ouders en Robert en Katy een strandhuisje van Jan van der Star. Na zo'n stranddag begrijp je meteen waarom de toerist zo graag op Texel komt.

Een keer per twee weken ga ik naar de Bijbelstudie. Dat vind ik belangrijk en ook fijn om te doen, mede doordat ik op zondagmorgen geen tijd heb om naar de kerk te gaan. Ook ga ik graag naar mijn schoonmoeder, ze woont in de Gollards en sinds mijn schoonvader in december is overleden is ze eenzaam. Drie á vier keer per week een bakkie doen is dus wel zo gezellig. In de winter gaan we graag naar Gambia (Afrika) voor een paar weken met koffers vol spulletjes voor de mensen daar. Als iemand nog wat heeft, houden we ons aanbevolen.

Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Als gemoedelijk. De Tesselaar is ( meestal) lekker ontspannen en ons kent ons. Je gaat bij elkaar via de achterdeur naar binnen. Ik ben blij dat dit nog steeds zo is onder de "echte" Tesselaars.

Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?

Alles wat Texel Texel maakt! De verkoopstalletjes aan de weg met bloemen, aardappelen, aardbeien, zelfs boeken enzovoorts. Het 'hallo zeggen' op straat tegen mensen die je tegen komt (dat is aan de overkant niet gewoon). En de sociale controle, we kunnen nog steeds onze achterdeur open laten. En wat moet blijven zijn de schapen op de dijk. Dat is niet alleen voor een toerist leuk om te zien.

Wat zou er op Texel anders mogen?

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik zou graag willen dat er minder honden op Texel zouden komen en dat de honden die er zijn altijd aangelijnd zijn, Ik vind het vies, een hond aan (soms zelfs op) tafel in een restaurant. En de hondenpoep is vaak nog te vinden op stoep of straat of soms in een plastic zakje.

Wat verdient meer aandacht op Texel?

Texelse producten! Koop bijvoorbeeld het vlees bij een Texelse slager en niet in de supermarkt. Veel beter voor het milieu en hier hebben we geen megastallen, dus het is ook veel diervriendelijker.

Waar kun je je op Texel over verbazen?

De drukte op het strand in de zomer en als je dan 500 meter verder bent, loop je alleen. En dan kan je echt kilometers alleen blijven lopen. Waar zijn dan al die toeristen? En als ik van de boot rijd, midden in een lange rij van ruim 250 auto's, en vervolgens (bijna) nog alleen op de weg ben als ik Den Burg voorbij ben gereden. Waar zijn dan al die auto's gebleven? Hier kan ik me echt over verbazen! Texel is toch niet zo vol als dat er soms over gesproken wordt.

Wie verdient een grote pluim op Texel?

Hans en Trudy Halsema, mijn ouders. Mijn broertje en ik zijn nooit iets tekort gekomen, geen akelige dingen meegemaakt, mede door de zorg van onze ouders En nu worden ook de drie kleinkinderen (Marvin, Violet en Rozemarijn) heel erg verwend met steun, liefde en zelfs vakanties! Mijn ouders zijn de meest sociale, gulle en warme mensen die ik ken en het mooiste is dat ze het zelf heel gewoon vinden dat ze zo zijn!

Hoe kijk je tegen het toerisme aan?

Texel kan niet zonder de toeristen en we moeten zuinig zijn op al onze gasten die ons eiland bezoeken.

Wat doe je over vijf jaar?

Over vijf jaar ben ik gewoon nog aan het werk in Het Uilenbos en ik hoop dat ik dat met net zoveel plezier doe als nu!

Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Lisette van Beek.