Keuzes op basis intuïtie en gevoel
In 1969 werd hij mede-eigenaar van het bedrijf dat zijn vader Dirk van Tatenhove in 1951 begon. Recent vierde Willem van Tatenhove zijn 50-jarig jubileum als ondernemer in het grondwerk, bestrating, groenvoorziening en afvaltransporten.
Vrijwel overal op Texel kan hij vandaag de dag zien waar zijn medewerkers de afgelopen decennia aan het werk zijn geweest. Aanleg van vakantieparken, tuunwallen, het Krimbos, helm in de duinen, herstel van De Dennen na een grote storm in 1973, aanleg van boomsingels rond boerderijen na de ruilverkaveling; het is allemaal aan de orde geweest.
Dat Willem grondwerkzaamheden meer dan interessant vond, bleek al op jonge leeftijd in de jaren vijftig. De vader van Willem was betrokken bij het herstel van de dijk van De Eendracht die op 1 februari 1953 brak tijdens de Watersnoodramp en de jonge Willem vond het prachtig om de vele grondtransporten van dichtbij mee te maken.
Al op jonge leeftijd ging hij aan het werk bij zijn vader. In 1969, toen Dirk van Tatenhove 65 jaar werd, werd Willem mede-firmant van het bedrijf. "Bij mij gaat alles vlug. Ik was op mijn twintigste getrouwd, ik werd vader toen ik 21 jaar oud was en op mijn 22ste was ik directeur. Het voordeel is dat je op die leeftijd alles aankan." Oudste broer Ferry, eveneens mede-firmant, regelde de werkzaamheden buiten, binnen nam Willem het zakelijk gedeelte voor zijn rekening. Dat was met ondersteuning van zijn vrouw Dieuwke die in 2011 overleed. "Zonder haar zou het allemaal anders zijn verlopen. Zij was mijn steun en toeverlaat en werkte volop mee. Zij kwam uit een ondernemersfamilie en snapte hoe het werkte." Broer Henk werkte mee in het bedrijf, evenals de zonen Dirk, Willem en Simon van Ferry die in 1996 met pensioen ging. Nico, de zoon van Willem, kwam in 1995 erbij.
Het aannemingsbedrijf zat aanvankelijk vooral in de grond en het groen, totdat in 1977 het transport van afvalcontainers erbij kwam. Dat was ook iets dat snel ging. Willem: "Ik zat op een maandagochtend het blad Vraag en Aanbod te lezen en daarin bood een bedrijf in Schagen 25 containers en twee vrachtwagens aan. Ik ben er 's middags met Ferry heen gegaan en korte tijd later was de aankoop rond." Het idee om aan afvaltransporten te doen, werd ingegeven door de groei van het toerisme en het feit dat Tatenhove nog wel eens werd gevraagd om rommel op te halen. "We waren toen de enige met een vrachtwagen waar een kraantje op zat."
Het hebben van diverse bedrijfsonderdelen bleek goed te werken in tijden waarin het minder ging met de economie. "We hebben de crisis van de jaren tachtig gehad, de crisis van een paar jaar geleden en ook nog een tijd waarin er sprake was van bestedingsbeperkingen zoals dat toen met een mooi woord heette. Het voordeel was dat er altijd wel een tak binnen het bedrijf was waar het goed liep als het ergens even wat minder ging. Het ging gelukkig nooit tegelijk slecht in alle takken van het bedrijf." Zelf was Willem vaak de boer op om zijn gezicht te laten zien, relaties te spreken en om werk binnen te halen.
Ander belangrijk moment in de afgelopen vijftig jaar was de verhuizing in 1995 van de Maricoweg in Den Burg naar de voormalige PEN-centrale langs de IJsdijk in Oudeschild. Dat was eveneens een operatie die zich binnen een paar dagen voltrok. "Ik reed er op een vrijdagmiddag langs en bedacht dat dat wel eens een geschikte plek kon zijn. In het weekend ben ik er wel twintig keer langs gereden, maandag ben ik gaan bellen en donderdag was het rond." Het was een keuze op intuïtie en dat bleek een goede keuze te zijn.
Al op jonge leeftijd bij grondtransport voor herstel dijk Eendracht
Aanwezig
De dagelijkse leiding binnen Tatenhove is inmiddels in handen van zoon Nico en Klaas van der Duim, maar Willem is nog stipt elke ochtend om 8:00 uur op kantoor. "Ik ben aan het overdragen, maar de betrokkenheid blijft. Mijn vader ging na zijn pensioen ook nog een paar jaar door. Hij was wel zo wijs om de beslissingen toen aan Ferry en mij over te laten. Maar ik ben mijn tijd ook anders aan het besteden. Ik heb een nieuwe vriendin en we gaan ook wat vaker op vakantie." Een anekdote is dat Willem ooit een koffieautomaat in de kantine neerzette waar hij zelf niet voor zou hebben gekozen, maar die zijn medewerkers graag wilden hebben. Willem hoefde er niet lang over na te denken wat het ging worden. "Je medewerkers zijn je belangrijkste kapitaal van het bedrijf. Het kan al lastig zijn om goede mensen te vinden, maar het is soms nog lastiger om ze vast te houden. Gelukkig hebben we hier veel mensen die al twintig jaar of langer aan het bedrijf verbonden zijn."