Emil Angel overhandigt zijn boek aan Corrie en Rob Teisman, jarenlang zijn gastvrouw en -heer.
Emil Angel overhandigt zijn boek aan Corrie en Rob Teisman, jarenlang zijn gastvrouw en -heer. Foto: Gerard Timmerman

Hommage aan Texel

Menigeen is verliefd geworden op Texel. Maar weinigen brachten het onder woorden in een boek. Emil Angel uit Luxemburg verwoorde zijn "Liebeserklärung an Texel" in het boek "Unsere Insel im Wattenmeer".

Angel, auteur van beroep, is sinds begin jaren '99 vaste gast op het eiland. Samen met zijn echtgenote Adely, die drie jaar geleden is overleden. "We kwamen elk jaar in de lente en in de herfst. Het was ons tweede thuis", vertelt hij aan de koffie bij Rob en Corrie Teisman. Dat bezoek is niet toevallig. "We logeerden, nog steeds, altijd in Hotel Molenbos." Nu niet meer met zijn vrouw, maar met zijn dochter. De liefde voor Texel blijkt dus erfelijk.

In zijn hommage aan het eiland beschrijft hij zijn ervaringen op Texel en persoonlijke indrukken. Over de dorpen, de verschillende landschappen, zoals de Slufter en hij citeert Jan Wolkers. "Ik zal blij zijn als ik weer op de boot naar Texel zat."

Citeert ook uit zijn favoriete film Casablanca. "Here's looking at you, kid!", terwijl Humphrey Bogart en Ingrid Bergman het champagneglas heffen. "De drinkspreuk werd voor ons een ritueel, maar dan met niet met champagne en pianomuziek, maar met port en muziek uit de geluidsinstallatie."

Angel beschijft het strand, over bijzondere wolkenformaties op het eiland, een Robbentocht met de Vriendschap, over de zeehonden in Ecomare. Ook over het hotel, de gasten die er verblijven en zelfs wat ze drinken. "Wir fühlen uns etwas weniger wie Bonvivants." Ook de familie Teisman ("ein junes dynamisches Paar") komt voorbij in het boek. "Wir wessen aus Erfahrung: sie sorgt für erstklassen Service, er is ein Meister der Kochkunst". Een terugkerende hotelgast die zij door diens verschijning de "Kolonel" noemen, beschrijft Angel als "Asterix".

En hoe de fantasie van het stel de vrije loop neemt. "Op een avond stellen we ons voor dat er een moord is gepleegd in het hotel. Zoals bij Agatha Christie. Ieder van de aanwezigen kan de moordernaar zijn. En de ober? Misschiend de lerares? Zo noemen we de indrukwekkende vrouw met de kaarknot tegenover ons. Waarom staat ze er op in het Engels tegen haar hond te praten, want ze komt uit Keulen?" Het is overigens niet helemaal zoals bij Derrick: Wie er nu eigenlijk is omgebracht wordt niet duidelijk en ook niet wie het op z'n geweten heeft.

Ruime aandacht voor De Russenoorlog en de achtergronden van de Georgische Opstand. Angel besluit zijn boek met een heuse roman die zich op Texel afspeelt.

Het boek, een pocket van 120 pagina's in het Duits, is onder meer te koop in de boekhandels.