Boerenzoon werd administrateur
Jos Bakker groeide op op de boerderij en vond het trekker rijden naar eigen zeggen wel leuk. Met de dieren had hij minder en een leven op de boerderij lag dus niet voor de hand. Deze beslissing zou hem uiteindelijk brengen tot een baan als financieel administrateur.
Vandaag neemt Jos Bakker na 36 jaar officieel afscheid van het leer- en werkbedrijf, hij gaat met pensioen. We spraken afgelopen dinsdag met hem af bij De Bolder, het is dan zijn laatste werkdag. "Ik heb dit werk met heel veel plezier gedaan. Nee, het is nooit vooraf de planning geweest om zo lang voor één werkgever te blijven werken, maar soms blijf je hangen en dat bedoel ik helemaal niet negatief."
Jos ging naar de HBS met generatiegenoten als Jaap Dros en Aart van den Brink. "Ik was niet goed in talen en ging daarna de HTS doen. Daarvoor bleek ik echter niet technisch genoeg, maar leren kon ik wel. In militaire dienst deed ik een cursus boekhouden, maar je weet hoe dat gaat in militaire dienst. Daar komt niets van terecht."
Na zijn diensttijd ging hij aan het werk bij de groothandel firma Spanjer en kreeg een gezin. "Met drie kinderen, een baan en een tuin kwam er van een opleiding eerst ook niets. Ik was er drie keer mee begonnen en mee gestopt. Toen dacht ik: 'en nu ga ik het afmaken.' Nog voor ik de opleiding had afgerond, kon ik op de administratie bij De Bolder terecht. Dat was in '83, ik was toen 29 jaar. Vier jaar later schoof ik een plekje door en de functie van financieel administrateur heb ik 32 jaar vervuld."
De Bolder is volgens Jos een zeer bijzonder bedrijf. "Je bent overheid, maar toch ook niet. Je valt onder de gemeente, maar bent toch een zelfstandig productiebedrijf. Ik heb dat gegeven altijd heel interessant gevonden. Als er regels veranderen vanuit de overheid, heb je daarmee te handelen. Dat geldt voor een normaal productiebedrijf natuurlijk veel minder. Als de overheid vindt dat je het wel met minder geld kan redden, is dat een gegeven. Dan moet je zoeken naar oplossingen. Het mooie aan De Bolder is dat iedereen hier in zijn waarde wordt gelaten. Gisteren liep ik nog even met mijn vrouw door het bedrijf en nog steeds verbaas ik me erover hoe groot het hier eigenlijk is en hoeveel hier gebeurt. Van de vloerplaten die over de hele wereld worden gebruikt, tot aan de wasserij en de productie van sjoelbakken en bijvoorbeeld de tentharingen."
'Als ze thuis zouden komen te zitten, hoe gaat het dan verder?'
Jos zorgde er vanuit het kantoor voor dat alle financiële zaken goed werden geregeld, van loonadministratie tot aan de jaarrekening. "De laatste jaarrekening is net afgerond en opnieuw positief. Dat betekent dat dit ieder jaar gelukt is, sinds ik ben begonnen. Dat geeft een voldaan gevoel. Ik heb altijd geprobeerd de zaken vloeiend en accuraat te doen verlopen en ik denk dat dat is gelukt."
Op de vraag waarom het belangrijk is voor Texel dat er over dertig jaar nog steeds De Bolder is, hoeft Jos niet lang na te denken. "Omdat er nog steeds mensen zijn die zich niet zelfstandig kunnen redden. De maatschappij wordt steeds ingewikkelder. De Bolder biedt een werkplek voor mensen die anders thuis zouden zitten."
Een hoop veranderd
Jos zag in 36 jaar een hoop veranderen, een belangrijke verschuiving hierbij was het veranderen van de wet sociale werkvoorziening (wsw) naar de participatiewet. "Je zag hierdoor een verschuiving in de soort mensen die hier komen werken. Vroeger kwamen mensen bij De Bolder werken met een verstandelijke beperking of als ze lichamelijk waren afgekeurd voor ander werk. Tegenwoordig krijg je ook de groep met psychische klachten of met drugsproblemen. Als die laatste groep geen werkplek als De Bolder zou hebben, wat dan? Nee, het begeleiden van die jongeren is niet altijd makkelijk. Daar staat een heel team omheen. Maar als ze thuis zouden komen te zitten, hoe gaat het dan verder? Daarnaast stromen er mensen uit naar hun pensioen en is de aanwas nieuwkomers kleiner. Er wordt namelijk ingezet op het werken buiten de muren van De Bolder. Er zijn mensen vanuit ons gedetacheerd naar bijvoorbeeld supermarkten, de TESO, vakantieparken, restaurants en ga zo maar door. Dat is ook goed."
Voor Jos zit zijn tijd bij De Bolder er op. "Het is mooi geweest. Ik ga nu genieten van mijn pensioen. Lekker mountainbiken, op vakantie met mijn vrouw en genieten van de kinderen en kleinkinderen. Daarnaast heb ik grote interesse voor historie. Genoeg te doen dus. Ik help al jarenlang collega's met het invullen van de belastingaangifte. Dat vind ik leuk en blijf ik doen. Dus het contact blijft wel."