Bestuurder met vooruitziende blik
"Meneer de president" is niet meer. Bob Bakker, ondernemer en van 1974 tot 2004 lid van de Raad van Commissarissen van TESO, waarvan ruim 20 jaar president-commissaris, en op vele andere vlakken maatschappelijk actief, overleed op tweede paasdag.
Bob Bakker werd in 1935 geboren in Den Burg, op de bovenwoning van Bakker's IJzerhandel, op de hoek Weverstraat-Parkstraat. Zijn vader Gerard had een winkel in ijzerwaren, gereedschappen en huishoudelijke artikelen. In 1973 nam Bob de zaak over, met vijftien medewerkers. Toen hij de zaak door deskundigen liet doorlichten, bleken de vooruitzichten ongunstig. Mede als gevolg van economische recessie, waardoor nauwelijks werd geïnvesteerd in recreatie, en ontwikkelingen in de detailhandel.
Dat kwam voor Bakker niet geheel onverwachts. Hij had een vooruitziende blik. Begin jaren zeventig was hij naar Zweden geweest, dat buiten WOII was gebleven en waar de tijd niet stil had gestaan. "Ik zag er ontwikkelingen die ver voor ons uitliepen", zei hij in een interview met Joop Rommets. Inmiddels veranderde er op Texel ook een hoop. "Toen de HEMA bij ons in de straat kwam, heb ik meteen tegen mijn vrouw gezegd: dat betekent waardvermeerdering van ons pand."
Het advies om drastisch in te krimpen, volgde Bakker maar ten dele op. "Mensen ontslaan vonden we niet verantwoord. Daar kende ik ze ook te goed voor", zei hij nadien. Gekozen werd voor een langzaam proces van natuurlijke afvloeiing. Wel bouwde hij aan de Spinbaan een nieuw bedrijf. Toen de familie Bakker dit in 1996 verkocht aan Govers waren er nog vijf personeelsleden over.
Bakker bekleedde al jong maatschappelijke functies. Op zijn achttiende kwam hij in het bestuur van SV Texel, waar hij ook in het eerste elftal voetbalde. Daarna volgden onder meer het Groene Kruis, Recreatiestichting Texel (later Texelcampings) VVV, Jonge Ondernemers, Winkeliersvereniging Den Burg, een inkoopcombinatie. Van 1974 tot 2004 zat hij in de Raad van Commissarissen van TESO, van 1979 tot 2003 als president-commissaris. Gevraagd naar de reden: "Uit gevoel van verantwoordelijkheid voor de gemeenschap."
Zo ontpopte hij zich als een betrokken en invloedrijke Texelaar. Als lid van de Jonge Ondernemers bemoeide hij zich met de toeristische ontwikkeling van Texel. Hij stak onder meer zijn licht op bij Sporthuis Centrum (nu Center Parcs), dat rond 1970 z'n eerste vakantiepark opende. Daar vernam hij dat dit soort recreatiebedrijven ook op Texel succesvol zou kunnen worden. En kreeg daar ook het advies de regie van die ontwikkeling in Texelse handen te houden.
Toen kort daarop de ontwikkeling van De Krim zich aandiende, kregen de Jonge Ondernemers van de gemeente het dringende verzoek hun handen ervan af te halen. Ze gaven er geen gehoor aan en bemoeiden zich er toch mee. Toen de bevolking van De Cocksdorp daarna met een eigen plan voor De Krim kwam, werd het een Texels project.
Gerespecteerd, ook door kritische TESO-aandeelhouders
Het waren roerige tijden. Toen Bakker in 1974 commissaris van TESO werd, relatief jong tussen ouwe rotten die de crisis en de oorlog hadden meegemaakt, lieten de maatschappelijke veranderingen zich ook op Texel voelen. Voor een aantal commissarissen was dat niet zo makkelijk. De beoogde aanschaf van een dubbeldeksschip (kosten 65 miljoen) vergde een veelvoud van de investering van de oude enkeldekkers. Bakker zag de meerwaarde voor Texel en had er totaal geen moeite mee. Andere commissarissen waren tegen. Er ontstond onenigheid binnen de RvC en ook binnen de Texelse samenleving. Uit een enquête bleek dat 83,7 procent van de Texelaars tegen was. Dat Bakker de zijde van TESO-directeur Hoogerheide koos, werd hem toen niet in dank afgenomen. Het kostte hem zelfs klanten.
Het was voor TESO een moeilijke periode, en ook voor Texel. Maar nadat in 1986 het bovenste dek van de Molengat kon worden gebruikt, kreeg TESO en daarmee het eiland de wind mee. Bewogen moment was ook de poging in de jaren negentig om, uit angst voor een dreigende overname, NV TESO om te vormen tot coöperatie. Het mislukte met een paar stemmen te weinig.
Bakker had een onafhankelijke geest, een vooruitziende blik, wekte vertrouwen en wist met zijn aimabele bestuursstijl mensen voor zich te winnen. Gerespecteerd, ook door kritische aandeelhouders. Zoals destijds Aad Boerhorst die Bakker ooit als president-commissaris aansprak met de eretitel "Meneer de President". Ook na zijn afscheid bij TESO en pensionering bleef hij de ontwikkelingen op de voet volgen. Bob Bakker werd 83 jaar.