Anders bekeken...
De natuur heeft deze week een sprong gemaakt. De bomen vertonen na de knoppen hun lentetooi. Na de camelia met zijn prachtige volle rozen en de Magnolia, begint bij mij de Chinese kers. Het tere roze is mijn favoriet. De bloeitijd is kort, maar wat een hoogtepunt, een grote roze wolk die een lach op mijn gezicht tovert. En niet alleen bij mij. In het Amsterdamse bos zijn in het jaar 2000, 400 kersenbomen geplant, geschonken door vrouwen aan vrouwen. Een prachtig gezicht en een geweldige ervaring om daar te wandelen en te zitten.
Op weg naar Pasen
Met het kersenbloesemfeest Sakura, gelijkend op ons Pasen, vieren de Japanners het begin van de lente. De kersenbloesem staat voor een nieuw begin, maar verwijst tegelijkertijd naar de vergankelijkheid van het leven. De rede voor de schenking aan Amstelveen was de tsunami, waarin vele door een macht water het leven verloren. De zee van bloemen is een pleister op de wonden..
Ik loop graag met Souwtje van de Slufter naar De Muy en De Koog. Het is een heerlijke wandeling met water, duinen, zilte lucht, vogels, schapen en koeien. En halverwege is daar het bosje. Je stapt over de keien in het water naar een soort eilandje met bomen. Wij noemen het ´het eilandje van vader Stark´. Er staat namelijk een mooi bankje met zijn naam erop. Tussen "zijn" landerijen is het heerlijk om een moment pauze te nemen en alles even op je in te laten werken.
Ook buiten naast huis heb ik een bankje. Comfortabel om daar ´s morgens koffie te doen en de krant te lezen. Buurman Cor of Ome Jan, Biem of dochterlief Marleen doen gezellig mee. "Wat heb je voor artikel?", vraagt buurman Cor, historicus. "Op Texel ligt Jeruzalem", over het ontstaan van de kerkgeschiedenis op ons eiland. Een leuk artikel, zaterdag komt het boek uit, hier in de Maartenskerk. Het vertelt van de oorsprong in de religie. Dominee Buskes komt natuurlijk ook voorbij. "Ken je het verhaal van Buskes versus Stark, Jozien?", vraagt buurman Cor lachend. "Nee, vertel", antwoord ik gretig.
Ds. Buskes gaf onderricht en uitleg over de schrift, op zijn eigen wijze, en dat sprak de mensen aan. Op een gegeven moment kwam het eind der tijden met de Gouden Poort ter sprake. Hoe mooi zou het zijn om daar te vertoeven. In al zijn eenvoud en wijsheid sprak Stark :"Nou dominee, laat mij dan maar achter in De Muy, voor mij is dat goed genoeg." Ik sluit me bij deze boer aan , en hoop nog vele lentes in De Muy mee te maken. Pluk de dag, het kan zomaar anders zijn….
Jozien
Laat mij dan maar achter in De Muy