Boete tot €40.000,- voor verhuurders

Logiesverstrekkers die zich niet aan de regels houden krijgen te maken met een dwangsom van €4.000,- met een maximum van €40.000,-. Dat laat een voorlichter van de gemeente weten naar aanleiding van aanvullende vragen van de redactie.

Het afgelopen jaar zijn 28 eigenaren aangeschreven om de recreatieve verhuur van woonhuizen te staken. Het recreatief verhuren van woningen die bedoeld zijn voor permanente bewoning leidt tot nog meer problemen op de toch al krappe Texelse huizenmarkt. "Deze vaak kleinere woningen zouden starterswoningen kunnen zijn, of huurwoningen in een betaalbaar segment. Door de recreatieve verhuur worden deze woningen op illegale wijze onttrokken aan de markt. Hiertegen treedt het college daadkrachtig op", stelt de voorlichting.

De sanctie die wordt opgelegd is een last onder dwangsom. Dit houdt in dat de overtreder een termijn krijgt om de overtreding te beëindigen. Is de overtreding niet op tijd beëindigd dan moet de overtreder een dwangsom betalen. "Op dit moment wordt er gewerkt met een dwangsom van € 4.000 per maand, per geconstateerde overtreding. Van de wetgever moet er een maximumbedrag gesteld worden waarboven geen dwangsommen kunnen worden verbeurd. Dit is gesteld op €40.000,-."

Het sluiten van de woningen is volgens de voorlichting geen optie: "Er is een beperkt aantal wettelijke gronden waarop woningen gesloten kunnen worden. Drugs, een zeer slechte staat van onderhoud (de vroegere onbewoonbaarverklaring) en gevaar voor de openbare orde zijn deze gronden. Recreatieve verhuur op zich is dus geen grond om een pand te sluiten. Bovendien wordt het doel, de woning weer op de woningmarkt krijgen, hiermee niet bereikt. Sluiting van woningen leidt tot leegstand."

Een antwoord op de vraag hoe dit zich per dorp verhoudt, kan of wil de gemeente niet geven. "Uiteraard weten we wie we hebben aangeschreven. Die overtreders, 28 dus, hebben een brief van ons ontvangen. Maar er is ook nog een lijst met 'verdachte adressen'. Een lijstje per dorp zou dan ook een vertekend beeld geven. Het hele eiland wordt gelijk behandeld, alle dorpen hetzelfde. Welke zaak het eerste wordt opgepakt is relatief willekeurig, we werken niet van noord naar zuid bijvoorbeeld", besluit de voorlichting.