Old and wise KTF toekomstgericht
KTF ging tijdens het voorjaarsconcert zaterdag in Question Plaza terug in de tijd. Hits als "It's Raining Men", "I wil survive" en "Song of freedom" riepen veel herkenning op bij het publiek.
Op het repertoire ook Larry Fosters "Old and Wise". Oud en wijs is zeker van toepassing op een deel van de muzikanten van het Koninklijk Texels Fanfarecorps. Nu Willem "Hoekie" van Heerwaarden er niet meer is, is Jan Wieten de nestor in het gezelschap. "Als je mijn leeftijd maar niet noemt", bezwoer hij tijdens de pauze. Dat mag wel van de jongste van het orkest, Tess Vendel, met acht jaar zo'n driekwart eeuw jonger dan Wieten.
Tess deed het op cornet uitstekend, net de andere jonge muzikanten, waarvan het het orkest er inmiddels aardig wat heeft zitten. "We zijn door het dieptepunt heen", constateerde oud-voorzitter Wim van Sambeek optimistisch. De jeugd heeft de toekomst, ook bij KTF. Dat bleek ook uit de keuze wat betreft repertoire. Traditionele fanfarestukken hadden plaatsgemaakt voor eigentijdse composities uit de jaren tachtig.
Mochten titels van de stukken, zoals bij "Chariots of fire" van Vangelis bij iedereen nog niet bekend klinken, zodra de muziek werd ingezet kwam de herkenning snel. Toegankelijke muziek, grote hits vaak, gearrangeerd voor het orkest. KTF had er vele uren in de oefenruimte op gestudeerd, en dat was te horen. Mooi samenspel tussen de verschillende secties, solo's en veel afwisseling.
Hier en daar moest wat worden geïmproviseerd, want helemaal compleet was het orkest door omstandigheden niet. Ook blazer Cor van IJsseldijk, die zestig jaar bij KTF zit, ontbrak. Drummer Sjors Maas, die veertig jaar lid is, was er wel om van KTF-voorzitter Frans Prins de bloemen en de erespeld van de Koninklijke Nederlandse Muziek Organisatie in ontvangst te nemen. Maar ook een prominente rol voor de jeugd, zoals in de persoon van Ruben de Jonge, zoon van de dirigent, die zijn drumstel kortstondig verruilde voor de xylofoon.
Vooral muziek uit de tachtiger jaren, met één vreemde eend in de bijt: "Pirates of the Caribbean". Uit de gelijknamige film, die enkele decennia later is uitgebracht. Herkenbaar voor de jeugd en ontstaan na een belofte van dirigent Wendy Prins. Niet het makkelijkste stuk, maar wel een beloning voor de stevige repetities. Want dat er hard op moest worden geoefend, was een strikte voorwaarde die de dirigent stelde.
Zo geschiedde, tijdens de vertolking van "Pirates of the Caribbean" konden beelden uit de piratenfilm moeiteloos worden opgeroepen. Wat bijdroeg aan de verbeelding was de toelichting door spreekstalmeester Marco van Sambeek. Zoals bij het swingende "It's raining men", de discohit van meidengroep "The Weather Girls" uit 1982. De ontboezeming van Van Sambeek dat de schrijver bij dit lied geen regendruppels maar mannen uit de lucht had zien vallen, zorgde voor de nodige hilariteit.
