De kant langs
Kluis
Eens in de zoveel weken krijgen we hier een groep scholieren op bezoek, ter voorbereiding van de Texelse Scholierenkrant. Ze komen van het hele eiland naar ons hoofdkwartier. Altijd leuk om de jeugd van de lokale geschiedenis te laten proeven. Da's niet moeilijk in de statige Polderzaal, waar lang geleden het bestuur van de Boerenleenbank en het waterschap vergaderden. De historie kun je nog voelen en ruiken.
Verspreid op de grote vergadertafel liggen verschillende jaargangen van de Texelse Courant. Oude boeken met gerafelde randen en vergeelde pagina's. Ook kranten uit hun geboortejaar. Leuk hoe ze reageren als ze hun eigen geboorte-advertentie tegenkomen. Ze krijgen ook een opdracht voor de Scholierenkrant.
Ter afsluiting maken we nog een rondje door het gebouw. Vast onderdeel is een kijkje in de oude kluis. Nog zoals in de jaren dertig van de vorige eeuw en er is er altijd wel eentje die wil proberen om die loodzware stalen kluisdeur van bijna een halve meter dik dicht te duwen. Onbegonnen werk.
Destijds moeten er stapels geld in hebben gelegen. Het beeld van Dagobert Duck in zijn geldpakhuis doemt op. Veehandelaren kwamen maandagmorgen om contant geld op te nemen. Na de markt kwamen de boeren van wie ze de lammeren hadden gekocht hetzelfde geld aan de balie weer storten.
Ik sprak ook mensen die er als kind hun spaargeld brachten. Zoals ook ik mijn centjes op mijn spaarbankboekje liet zetten, maar dan in het filiaal in Den Hoorn, waar nu Inn de Knip zit. Tegen een aardige rente, in de jaren zestig adverteerde de bank met spaarrentes van zes procent. Moet je nu eens om komen. Met dank de Europese Centrale Bank, die zulke hoeveelheden geld rondstrooit waar Dagobert Duck alleen van kan dromen. Mocht centraal bankier Draghi die het allemaal bedacht heeft komende week opduiken op Democracy Alive, dan leid ik hem graag rond in de kluis. Zou zomaar kunnen dat na afloop de deur in het slot valt.
Behalve de rente is er sinds de tijd dat de boeren hier hun geld brachten wel meer veranderd. Van een economie die het vooral moest hebben van landbouw en visserij, is nu het toerisme de kurk waarop we drijven. Ik las dat de BV Texel inmiddels een jaaromzet heeft van €800 miljoen. Zou dat nog in de kluis passen? Met gemak, geld is nu immers virtueel, je zou bijna zeggen: een illusie.
Die €800 miljoen is een smak geld, maar een schijntje afgezet tegen het Bruto Nationaal Product van Nederland (zeg maar het totale nationale inkomen) in het luwtje van de €750 miljard: ruim 1 promille. Dat ligt dan wel weer in de lijn met de bevolkingsgrootte van Texel (circa 13.500) en die van Nederland (17,3 miljoen). Landelijk per inwoner een "inkomen" van €43,352,-. Op Texel doen we het beter: gemiddeld harken we per inwoner €59.259,- binnen.
Maar nu het gemiddeld inkomen per inwoner. Daarin blinken we veel minder uit: op Texel gemiddeld €24.300,- per inwoner (bron www:allecijfers.nl). In de provincie Noord-Holland zit Texel qua gemiddeld inkomen in de onderste regionen.
Het zal allemaal wel z'n oorzaak hebben. Maar ik hoop van harte, zeker voor jeugd die nu de Scholierenkrant schrijft, dat als zij over een poosje volwassen zijn, Texel qua gemiddeld inkomen een stuk hoger op de ranglijst staat.
Gerard@texelsecourant.nl