De telefoon gaat, het visserijnieuws aan de lijn: "Weet jij meer over het lijk dat opgevist is Jozien?" Eigenlijk een rare vraag, manlief zit op zee en heeft mij natuurlijk gemaild. Een akelige situatie. Je schrikt je naar. Helemaal doordat er geen ledematen meer aan het lichaam zaten. Maar als hij daar verder geen uitspraak over kan doen, kan ik dat zeker niet. Het lijk is opgehaald door de KNRM en er wordt middels een gebit, scan en DNA-onderzoek getracht vast te stellen om wie het gaat. Als dat duidelijk is, krijgt natuurlijk de familie als eerste bericht. Wij horen achteraf via justitie wie het geweest is.
Zorgelijk
Een ander geval is de situatie in de zorg. Deze is zorgelijk te noemen. Huisartsen, verpleegkundigen en specialisten kunnen niet meer in drie kwart van de patiëntendossiers kijken. Hiervoor is geen toestemming is verleend door de patiënten zelf. Deze week heeft de Noord West groep aan minister Bruins gevraagd om in te grijpen in deze 'belemmerende' situatie. Er moet onnodige dubbele diagnostiek worden uitgevoerd. Het is te gek voor woorden dat in een tijd waarin we minder papierwinkel willen omtrent de patiënt, er een idiote situatie zich voordoet dat het werk, onderzoeken, uitslagen wat in het dossier zit en vaak veel geld heeft gekost, opnieuw moet worden gedaan, niet mag worden ingezien.
Het wordt nog zorgelijker als een psychiatrisch gestoorde gedetineerde, in mijn ogen ook een patiënt, zijn straf uitzit en de zorg en strafinstelling waar gewerkt wordt aan de terugkeer in de samenleving niets weet over het zedenverleden van de man. Hij gaat met proefverlof en bam, de recidief die zo voorspelbaar is, is een feit. Anne is niet meer, omdat meneer recht heeft op privacy. Gisteren kreeg minister Dekker het voor zijn kiezen. Hiddema las de vonnissen voor van de eerder veroordeelde Michael P. De Kamervoorzitter vroeg om terughoudendheid in de details. Maar was dat wijs? Hadden die details al niet veel eerder goed duidelijk moeten worden gemaakt aan de strafinstelling?
Hoe kun je iemand behandelen en werken aan zijn terugkeer in de samenleving als je niet weet dat hij op schrikbarende wijze meisjes heeft verkracht en vermoord? Is hij , de patiënt daarbij gebaat? Dat moet je eerste vraag zijn. En voor de samenleving: moeten we onze dochters en kleindochters opgroeiend, fietsend, studerend ten prooi laten vallen? Deze lieve meiden hebben recht op hun leven, en zijn nu lijken die we tussen bomen en struiken na een gruwelijke dood moeten opvissen. Er zijn hier alleen maar verliezers….
Jozien
Weet jij meer over het lijk dat opgevist is Jozien?