Ceres
Het is me nu wel duidelijk. Staatsbosbeheer heeft samen met de provincie Noord-Holland een geliefd en beschermd natuurgebiedje op Texel grondig vernield, omdat ze met 15.000 kuub zand in hun maag zaten. Daarbij hebben ze de bestrijding van een exotisch plantje als doorzichtige smoes gebruikt. Dat plantje is bij vrijwel iedereen volslagen onbekend, laat staan dat iemand er last van had. Sterker nog, als ik vorig jaar een stukje watercrassula in dat natuurgebiedje had geplukt, riskeerde ik een boete. De verantwoordelijke autoriteiten moeten zich kapot schamen, voor de vernieling die ze hebben aangericht, voor hun schaamteloze gemakzucht, voor hun weerzinwekkende huichelachtigheid. Ceres, de antieke godin van alles wat groeit en bloeit, wat ons voedt en verkwikt, zal ze genadeloos straffen. Nee, dat doet ze niet met vlijmscherpe trefzekere pijlen, niet met donder en bliksem, niet met overstromingen of aardbevingen. Ze zal wraak nemen met onvruchtbaarheid, net als in antieke tijden, toen haar dochter werd ontvoerd naar de onderwereld. Nooit, nee nooit zal er meer een vruchtbaar idee opkomen in het provinciehuis te Haarlem. En de landerijen van Staatsbosbeheer zullen overgoten worden met miljoenen kuub spiergrond. Daar zal dan nooit meer een plantje tot bloei komen, tot het einde der tijden. Wee! Wee!
Woelmuis