Watercrassula
Een telefoontje naar de redactie een paar weken geleden. "Hebben jullie al gehoord dat polder Ceres onder het zand wordt gestort?" Het klonk wat onwaarschijnlijk en we hebben op de redactie enige ervaring dat dergelijke verhalen nog wel eens anders in elkaar willen steken als je navraag doet.
De praktijk wil echter ook dat het meest onwaarschijnlijk klinkende verhaal soms juist wel waar is. Dit leek er zo een te zijn, dus navraag gedaan bij het hoogheemraadschap. Inderdaad: er was wat, maar daarvoor moest ik bij de provincie zijn. Aangeklopt bij de provincie en inderdaad: er was wat. Wat later kwam de antwoorden op de vragen: de exotische watercrassula was bezig de macht te grijpen in polder Ceres en daar moest tegen worden opgetreden.
De beste oplossing: het plantje begraven onder een stevige laag grond. Nu wil het geval dat Staatsbosbeheer eind vorig jaar al een stuk over de aanwezigheid van watercrassula in polder Ceres had gepubliceerd, dat de provincie en Staatsbosbeheer accuraat waren met antwoorden op gestelde vragen en dat er rapporten aan de bestrijding van het plantje ten grondslag liggen. Dat kwam allemaal solide over.
Blijft bij mij wel de vraag hangen of er van overheidswege zelf een bericht over de werkzaamheden in polder Ceres zou zijn gekomen als we vanuit de krant niets gevraagd hadden. Een vraag waarop nu geen antwoord meer mogelijk is. Ik ga er maar vanuit dat de veronderstelling die ik in gedachte heb onjuist is. De afgelopen jaren is bij nota bene Ceres toch genoeg leergeld betaald op gebied van communicatie...
Een andere gedachte die me niet helemaal loslaat, is de gedachte dat de aanwezigheid van dit plantje in polder Ceres wel bijzonder handig uitkwam om een partij grond van Waalenburg een nieuwe bestemming te geven. Alsof je 'twee problemen' hebt die zeer harmonieus en soepel samensmelten tot 'één oplossing'. Ook het voordeel van de twijfel zullen we maar zeggen. Maar ik ben wel erg blij met dat ene telefoontje van een paar weken geleden...
Jeroen van Hattum