Anna Sikkers:
Anna Sikkers: "Toen ik 41 was ben ik gaan studeren op de Vrije Kunstacademie in Den Haag." Foto: Jeroen van Hattum

Werk afschilderen met draad en naald

Wat is uw favoriete plek op Texel?

Er zijn veel favoriete plekken voor mij op Texel. Vanaf het moment dat ik hier voor het eerst kwam in 2008 was ik op slag verliefd op dit wonderschone deel van de wadden. Ik ga er wekelijks op uit om rond te lopen bij de Hors en de Horsmeertjes. Het hele duingebied is prachtig. Je kunt er zomaar tussen de paarden en hooglanders lopen, dat is toch uniek!

Hoe bent u op Texel terecht gekomen?

Voor de liefde! Zestien jaar na het overlijden van mijn man ben ik Jeroen Nauta via een datingsite tegengekomen. Ik viel voor zijn humor en innemendheid. In diezelfde tijd kregen mijn dochter Nina en haar man net hun zoon Tijn. Belangrijk voor mij was om met mijn kleinzoon eerst een band op te bouwen. De eerste zes jaren reisden Jeroen en ik met plezier elke week naar Gouda of Texel. Zo leerden wij elkaar goed kennen. In 2014 ben ik verhuisd naar Texel en ik ben nog steeds heel blij met mijn keuze.

Jongeren les gegeven in sloppenwijken van Dar es Salaam

Wat voor werk doet u?

Ik ben een beeldend kunstenaar. In mijn jonge jaren droomde ik van werken in ontwikkelingslanden. De kans om in Botswana en Tanzania te werken heb ik destijds met beide handen aangegrepen. Dit werk deed ik samen met mijn eerste partner; we waren echt een team. Op educatieve boerderijen gaven we met veel plezier les in leer- en werkprojecten voor jongeren. Later in de sloppenwijken van Dar es Salaam. Toen ik 41 was ben ik gaan studeren op de Vrije Kunstacademie in Den Haag.

Wat is het mooie aan het maken van kunst?

Kunst maken betekent voor mij dat ik mijn fantasie de vrije loop kan geven. Daar zit ook mijn grote genoegen om helemaal in het maken van een kunstwerk op te kunnen gaan. Zo ben ik momenteel bezig met het tekenen van vogels. Het vogelleven op Texel is enorm gevarieerd en elke plek kent zijn eigen biotoop met de vogels die juist daar thuishoren. In mijn schilder/borduurwerken ontstond ook iets wat ongemerkt van invloed was. Dat is de blauwe kleur van het licht hier, omringd door al dat water. Deze bijzondere blauwige kleuren vormen de hoofdmoot van de laatste serie.

Wat heeft u met borduren?

In Gouda is een trouwzaal die van links naar rechts en van boven naar onder behangen is met een tapiserie, een werk van eeuwen terug en gemaakt door een Vlaamse familie. Ik was met stomheid geslagen. Zoveel vakmanschap en met veel aandacht gemaakt. Monnikenwerk! Wel tien keer ben ik teruggegaan en ik ben de geschiedenis daarvan gaan opzoeken. Ook zocht ik andere grote weef- en borduurwerken op. Zo groeide langzaamaan het idee om borduren te gaan toepassen in het schilderwerk, alsof je je werk afschildert met draad en naald.

Wat doet u zoal in uw vrije tijd ?

Dan ga ik met Jeroen op stap, vogels spotten en nieuwe wandelroutes ontdekken. We houden van de vele mooie plekken op Texel. We hebben ieder een boekje waar we onze vogelwaarnemingen inzetten. Voor ons huis hebben we een stukje grond, ingedeeld voor twee pensioenpaarden en een ander deel voor onszelf als boomgaard. Het is heel fijn om de twaalf fruitbomen goed te onderhouden in hun groei en bloei. Hierbij word ik steeds geadviseerd door buurman Piet van Leersum. Verder zing ik bij Artex in het kamerkoor, ga wekelijks naar yoga, volg kunst- of andere bijzondere lezingen en ga graag naar concerten. Ook naar het Amsterdams Kleinkunst Festival in De Toegift, Broadway en Klifhanger in Den Hoorn.

Hoe ervaart u de mensen op Texel?

Gastvrij, open over wie ze zijn en wat ze vinden en ik kom veel goedmoedigheid tegen. Laatst liet ik bloed prikken. Het was vroeg in de ochtend, het was druk en je zit met z'n allen aan het komende ontbijt te denken. Een man ging voor zijn beurt. Het commentaar was een lach en "Och ja, die heeft ook zo'n trek". Niemand die er echt moeite mee had.

Wat moet er vooral blijven zoals het is?

Het duingebied en De Hors. Sowieso alle natuurgebieden. Er is al zoveel veranderd.

Wat zou er op Texel anders mogen?

In de duinen zien wij op onze tochten nogal wat verwilderde katten. Ik weet er niet zoveel van, maar ga ook weleens mee met mensen die alles over het leefgebied weten. Die katten vreten vooral de jonge vogels op. Zij zijn daarmee zelfs in staat om een hele andere biotoop te bewerkstelligen. Misschien opnieuw een politiek agendapunt om beschermende maatregelen te treffen?

Wat verdient meer aandacht op Texel?

Het zou fijn zijn als meer mensen de The International Holland Music Sessions concerten in het kerkje van Den Hoorn gaan bezoeken. Zo ongelooflijk mooi, dit maak je alleen in concertzalen mee.

Wat mist u op Texel?

Niks, eigenlijk.

Wie verdient er een grote pluim op Texel?

De medewerkers van de Novalishoeve. Het is zo'n sympathieke plek in de samenleving hier. Zij betekenen nogal wat voor mensen die zorg en begeleiding nodig hebben. Mens, dier en plant worden hier gekoesterd en het is voor gasten heerlijk toeven op het terras van de boerderij.

Hoe kijkt u tegen het toerisme aan?

Fijn dat meer mensen kunnen genieten van dit prachtige eiland, het trekt enorm natuurlijk. Je neemt de boot en de drukte van de overkant valt van je af. We leven er ook van. Maar soms kan het zo druk zijn, dat ik me zorgen maak dat het eiland een soort Efteling wordt, dat moet je niet willen. Het is hier zeldzaam uniek en ik bewonder ook de mensen die zich hiervoor sterk maken.

Wat doet u over vijf jaar?

Dan wil ik nog steeds kunst maken en hoop samen met Jeroen gezond en wel nog steeds in onze boomgaard gasten en familie te kunnen ontvangen voor een etentje. En te blijven genieten van dit bijzondere eiland.

Wie zou u graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Rien Boer, ik ken hem al jaren. Hij zet zich in op de Vriendschap, brengt regelmatig mensen met de taxi naar allerlei plaatsen aan de overkant en ondersteunt de acties voor Alpe d'HuZes.