Afbeelding
Foto: Ton Zegers

Wat ik zeggen wou

Gouden Boltje

Gouden Boltje. Ik ben bezorgd om je. Je bent zo afwezig, zo anders dan je vroeger was. Komt dat omdat je niet meer helemaal van ons bent? Omdat we al je, haast gewijde plekken hebben ontheiligd met teveel beton en te druk bezoek? Of is het omdat we al je paadjes hebben platgetreden en er zelfs buiten gaan?

Is het omdat we geen echte aandacht meer hebben voor wie je bent en wie je was? Een plattelandsgemeente met zeven dorpen en hier en daar wat huisjes voor de gasten? Is het misschien allemaal te druk voor je geworden en voel je je misbruikt?? Wat zeg je nou? Dat jij niet veranderd bent maar wij? Hoezo?

We hebben jou nooit gevraagd of jij al die ingrepen in het landschap en de natuur wel kon verwerken!? En of jij al die rijen overkantse auto's wel op jouw ouwetijdse wegdek kon verdragen! En nou zeg je ook nog dat we alleen maar aan je willen verdienen, zonder iets wezenlijks terug te doen?

Boltje...Boltje, ik schaam me zo... Je hebt gelijk: We hebben zitten slapen en de zorg voor jou overgelaten aan instanties en personen die vooral goed voor zichzelf hebben gezorgd.

Rien Mast,

Den Burg.