Wat ik zeggen wou

Onze school (2)

O.S.G. De Hogeberg bevindt zich in zwaar weer en iedereen heeft het er over. Soms gebaseerd op feiten, vaak gebaseerd op emotie. Meestal met uitingen die kritisch maar opbouwend van aard zijn, soms met uitingen die ongenuanceerd van toon en op de persoon gericht zijn. De vraag is: wat is helpend?

We willen allemaal hetzelfde. We willen dat onze school een prettige plek is waar goed onderwijs verzorgd wordt en leerlingen zich optimaal kunnen ontwikkelen onder het toeziend oog van personeel dat optimaal kan functioneren. We hebben dus een gezamenlijk doel. En bij het bereiken van een doel, het lijkt een open deur, moet je dingen doen die helpen dat doel te bereiken. En dingen die niet helpen vooral achterwege laten.

Wat helpt? Een goede personele bezetting, een goed rooster en een goed pedagogisch en didactisch klimaat. Dit is werk voor onderwijsprofessionals. In onze school lopen gelukkig veel professionals rond, namelijk bevoegde docenten en onderwijs ondersteunend personeel, die de komende periode ook nog eens ondersteund gaan worden door professionals van buitenaf. Ik vertrouw er op dat dat helpt.

Wat kunnen ouders, leerlingen of anderszins betrokken Texelaars doen om te helpen? Ik heb de afgelopen weken een aantal acties gezien die wellicht kunnen inspireren. Ik zag bijvoorbeeld ouders die met onze docenten de Kunstweek mogelijk hebben gemaakt. Zij helpen. Ik zag leerlingen acties opzetten voor Day for Change. Dit bracht veel geld op, maar misschien nog wel belangrijker: het bracht veel energie in de school. Dat helpt. Ik zag ouders op een ouderavond opstaan en aangeven dat ze niet langer meegaan in de negatieve uitingen van hun kind en van de sociale media over school. Deze ouders gaan open het gesprek aan met hun kind, met de school en met elkaar. Dat helpt. Ik zag leerlingen uit groep 8 met hun ouders op de inschrijfavond. De ouders hadden zich meer dan ooit laten informeren over de school. Bijvoorbeeld door de Open Avond te bezoeken, zich aan te melden voor een rondleiding, zich in te lezen en soms ook een gesprek aan te vragen met een vertegenwoordiger van de schoolleiding. Nu maakten ze een weloverwogen keuze voor onze school. Helpt ook. En tot slot las ik een halve zin in een redactioneel naschrift in de Texelse Courant van 8 maart: "De Texelse Courant draagt de OSG een warm hart toe, …". Alle beetjes helpen.

Laten we er op deze manier voor zorgen, dus door vooral helpend te zijn, dat we onze school bestaansrecht geven. Daarmee voorkomen we dat onze kinderen over een paar jaar elke ochtend om 7.00 uur op onze boot zitten om onderwijs te genieten op een school buiten onze eilandgemeenschap.

Geheel op persoonlijke titel,

Cynthia Hegeman