Afbeelding
Foto: Jeroen van Hattum

Wat ik zeggen wou

Onze school

Vrijwel iedereen heeft er een mening over. Iedereen heeft het ook over "onze school". Op nieuwjaarsrecepties, op straat, in de winkel, op sociale media etc. etc. Deze krant vindt zelfs dat het er niet genoeg over gaat en is verbaasd dat ze op ouderavonden niet mogen aanschuiven. Brieven aan ouders komen in de krant en er wordt een enquête over de school aangekondigd waar iedereen die lid is van Tiptexel anoniem zijn zegje kan doen.

Maar als je deze krant uitnodigt om te komen kijken hoe ondernemers in de dop hun presentatie houden in de bioscoop over het bedrijf dat ze zijn opgestart voor het goede doel, of wil laten meegenieten van de uitmarkt waar ze trots demonstreren wat ze allemaal hebben gedaan dan hoor je ze niet en zie je ze niet.

Aan de andere kant: Als je met 2 bussen naar Amsterdam gaat en aan den lijve nog eens ondervindt wat een leuke leerlingen we hebben deel je dat ook niet direct met de krant. Je geniet daarvan en deelt het met elkaar. Je verwondert je over leerlingen die doorgaans erg geïnteresseerd zijn in anderen en open staan voor ideeën. Goede vragen stellen, zich kwetsbaar op durven stellen bij vragen waarbij naar hun mening wordt gevraagd. Je maakt live mee hoe hun ideeën en meningen vorm krijgen over in dit geval de bedevaart naar Mekka. En dat is geweldig om mee te maken. Geweldig mooi, maar ook geweldig kwetsbaar. Als dit op een bescheiden rondleiding in het tropenmuseum tijdens een middagje Amsterdam al zichtbaar is, welk effect heeft al die negatieve rommel van volwassenen die zich negatief uitlaten over "onze school" dan wel niet?

Je kunt er van alles op los laten, maar positief is het niet. "Onze school" klinkt wel verbroederend, maar dat is niet zo. Het is zelfs afstandelijk. Het is ook helemaal niet onze school!

Als het echt onze school was zouden we die negatieve shit niet overal in de ether gooien. Dan was het niet "wij en zij" maar "zij aan zij".

Klopt: De school zit in zwaar weer. Niet overal, niet altijd en niet elke afdeling maar het is zeker ook niet overal goed. Iedereen werkt keihard om dat op te pakken. Het zit dus even niet mee, maar over 1 ding kunnen we het hopelijk wel eens zijn: Iedereen wil het beste voor de leerlingen. Nu en in de toekomst.

Als we dat allemaal willen met "onze school" kan er maar 1 conclusie zijn: Hou op met die onzin. Voegt niets toe, helpt niet en leert ons niets wat we al niet weten.

Er zijn ouderavonden, klankbordgroepen, rondleidingen, koffieochtenden, mailadressen, telefoonnummers waar vragen, klachten, ideeën, suggesties kunnen worden neergelegd.

Geheel op persoonlijke titel

Ruud Verstraaten

Naschrift redactie:

De redactie kan zich niet vinden in de kritiek van de heer Verstraaten. In de afgelopen jaren is de redactie juist wel op komen dagen bij uitnodigingen voor dergelijke bijeenkomsten. Vorig jaar waren wij wel degelijk aanwezig bij de Day for Change-presentaties. In de afgelopen weken is er bovendien veel ruimte geweest voor de initiatieven van leerlingen bij dit project. Dit jaar zijn wij inderdaad niet aanwezig geweest bij de eindpresentatie. Ondanks dat we heel graag willen, kunnen ook wij niet overal aanwezig zijn. In verband met onderbezetting is deze bijeenkomst ons aan de aandacht ontschoten. Wij zijn echter regelmatig aanwezig bij positieve activiteiten van de leerlingen. Zo waren wij onlangs bij de presentaties van de profielwerkstukken en we hebben leerlingen zelfs samengewerkt met leerlingen bij de totstandkoming van hun profielwerkstuk. In de lokale berichtgeving is constant contact geweest met de schoolleiding en de leerlingenraad. De Texelse Courant draagt de OSG een warm hart toe, hetgeen betekent we de positieve en de negatieve kanten belichten. Want inderdaad: Iedereen wil het beste voor de leerlingen. Nu en in de toekomst.